شیشے اتے دھوڑاں جمیاں کندھاں جھاڑی جاندے نے
جِلداں سانبھ رہے نے جھلے ورقے پاڑی جاندے نے
اوہناں دا وی توہیؤں ربّ ایں ایہدا اج جواب تے دے
عیداں والے دن وی جیہڑے کرن دہاڑی جاندے نے
جہناں دے گل لیراں پئیاں اوہناں ولے تکدے نئیں
قبراں اتے طِلّے جڑیاں چدراں چاڑھی جاندے نے
رسی کتھوں تیک کرینگا ڈھلی اوہناں لوکاں دی
جیہڑے اک حویلی بدلے جُھگیاں ساڑی جاندے نے
شیشے اتے ملے سیاہیاں حق اے میرے دشمن دا
سجناں نوں کی بنیاں میرے پھلّ لتاڑی جاندے نے
چل اوئے بابا نجمی اپنے پنڈاں نوں منہ موڑ لئیے
شہراں دے وسنیک تاں اپنے شہر اجاڑی جاندے نے
حوالہ: سوچاں وچ جہاں؛ صفحہ 31 ( ویکھو )
