اِک نقطے وچ گل مُکدی اے

اِک نقطے وِچ گلّ مُکّدی اے

پَھڑ نُقطہ، چھوڑ حساباں نُوں
کر دُور کُفر دیاں باباں نُوں
چھڈ دوزخ گور عذاباں نُوں
کر صاف دِلے دیاں خواباں نُوں
گل ایسے گھر وچ ڈُھکدی اے

اِک نقطے وچ گل مُکدی اے

اینویں مَتھا زمین گھسائیدا
پا لَما محراب دکھائِیدا
پڑھ کلمہ لوک ہسائِیدا
دل اندر سمجھ نہ لیائِیدا
کدی بات سچی بھی لُکدی اے

اِک نقطے وچ گل مُکدی اے

کئی حاجی بن بن آئے جی
گل نِیلے جامے پائے جی
حج ویچ ٹکے لے کھائے جی
بَھلا ایہہ گل کیہنوں بھائے جی
کدی سچّی گل وی لُکدی اے

اِک نقطے وچ گل مُکدی اے

اِک جنگل بحریں جاندے نیں
اِک دانہ روز لے کھاندے نیں
بے سمجھ وجُود تھکاندے نیں
گھر آون ہو کے ماندے نیں
اینویں چِلّیاں وِچ جِند سُکدی اے

اِک نقطے وِچ گل مُکدی اے

پَھڑ مُرشد عبد خُدائی ہو
وِچ مستی بے پروائی ہو
بے خواہش بے نوائی ہو
وِچ دل دے خوب صفائی ہو
بُلھا بات سچی کدوں رُکدی اے

اِک نقطے وچ گل مُکدی اے