ਇੱਕ ਨੁੱਕਤੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਮੁੱਕਦੀ ਏ
ਫੜ ਨੁੱਕਤਾ ਛੋੜ ਹਿਸਾਬਾਂ ਨੂੰ
ਕਰ ਦੂਰ ਕੁਫ਼ਰ ਦਿਆਂ ਬਾਬਾਂ ਨੂੰ
ਛਡ ਦੋਜ਼ਖ਼ ਗੋਰ ਅਜ਼ਾਬਾਂ ਨੂੰ
ਕਰ ਸਾਫ਼ ਦਿਲੇ ਦਿਆਂ ਖ਼ਵਾਬਾਂ ਨੂੰ
ਗੱਲ ਏਸੇ ਘਰ ਵਿਚ ਢੁਕਦੀ ਏ
ਇਕ ਨੁਕਤੇ ਵਿਚ ਗੱਲ ਮੁਕਦੀ ਏ
ਐਵੇਂ ਮੱਥਾ ਜ਼ਿਮੀਂ ਘਸਾਈਦਾ
ਪਾ ਲੰਮਾ ਮਹਿਰਾਬ ਦਿਖਾਈਦਾ
ਪੜ੍ਹ ਕਲਮਾ ਲੋਕ ਹਸਾਈ ਦਾ
ਦਿਲ ਅੰਦਰ ਸਮਝ ਨਾ ਲਿਆਈਦਾ
ਕਦੀ ਬਾਤ ਸੱਚੀ ਵੀ ਲੁੱਕਦੀ ਏ
ਇਕ ਨੁਕਤੇ ਵਿਚ ਗਲ ਮੁਕਦੀ ਏ
ਕਈ ਹਾਜੀ ਬਣ ਬਣ ਆਏ ਜੀ
ਗਲ ਨੀਲੇ ਜਾਮੇ ਪਾਏ ਜੀ
ਹੱਜ ਵੇਚ ਟਕੇ ਲੈ ਖਾਏ ਜੀ
ਭਲਾ ਇਹ ਗੱਲ ਕਿਹਨੂੰ ਭਾਏ ਜੀ
ਕਦੀ ਬਾਤ ਸੱਚੀ ਵੀ ਲੁੱਕਦੀ ਏ
ਇਕ ਨੁਕਤੇ ਵਿਚ ਗੱਲ ਮੁਕਦੀ ਏ
ਇਕ ਜੰਗਲ ਬਹਿਰੀਂ ਜਾਂਦੇ ਨੇਂ
ਇਕ ਦਾਣਾ ਰੋਜ਼ ਲੈ ਖਾਂਦੇ ਨੇਂ
ਬੇਸਮਝ ਵਜੂਦ ਥਕਾਂਦੇ ਨੇਂ
ਘਰ ਆਵਣ ਹੋ ਕੇ ਮਾਂਦੇ ਨੇਂ
ਐਵੇਂ ਚਿੱਲਿਆਂ ਵਿਚ ਜਿੰਦ ਸੁਕਦੀ ਏ
ਇਕ ਨੁਕਤੇ ਵਿਚ ਗੱਲ ਮੁਕਦੀ ਏ
ਫੜ ਮੁਰਸ਼ਦ ਅਬਦ ਖ਼ੁਦਾਈ ਹੋ
ਵਿਚ ਮਸਤੀ ਬੇ ਪਰਵਾਈ ਹੋ
ਬੇ ਖ਼ਵਾਹਿਸ਼ ਬੇ ਨਿਵਾਈ ਹੋ
ਵਿਚ ਦਿਲ ਦੇ ਖ਼ੂਬ ਸਫ਼ਾਈ ਹੋ
ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਬਾਤ ਸੱਚੀ ਕਦੋਂ ਰੋਕਦੀ ਏ
ਇਕ ਨੁਕਤੇ ਵਿਚ ਗੱਲ ਮੁਕਦੀ ਏ
ਇਕ ਨੁਕਤੇ ਵਿਚ ਗੱਲ ਮੁੱਕਦੀ ਏ
ਹਵਾਲਾ: ਆਖਿਆ ਬੁਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ ਨੇ; ਮੁਹੰਮਦ ਆਸਿਫ਼ ਖ਼ਾਨ; ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਪੰਜਾਬੀ ਅਦਬੀ ਬੋਰਡ ਲਾਹੌਰ; ਸਫ਼ਾ 75 ( ਹਵਾਲਾ ਵੇਖੋ )