ਇਸ ਮੁੱਦਤ ਥੀਂ ਪਿੱਛੋਂ ਹੱਕ ਦਿਨ, ਟਾਪੂ ਨਜ਼ਰ ਪਿਓ ਨੇਂ
ਜਾਂ ਨਜ਼ਦੀਕ ਦਿੰਦੇ ਦੇ ਆਏ, ਸ਼ਾਹ ਥੀਂ ਹੁਕਮ ਲਿਓ ਨੇਂ
ਬੇੜੇ ਕੰਡੀਲਾ-ਏ-ਮਲਾਹਾਂ ,ਲੰਗਰ ਸੁੱਟ ਖਿਲਾਰੇ
ਲਾਹਾਂ ਨਾਲ਼ ਬੱਧੇ ਫਿਰ ਦਿੰਦੇ ,ਜਿਉਂਕਰ ਅੱਠ ਕਤਾਰੇ
ਹੱਕ ਪੱਕਾਉਣ ਲੱਗੇ ਖਾਣਾ, ਹੱਕ ਬੈਠੇ ਹੱਕ ਸੁੱਤੇ
ਹੱਕ ਲੰਗਰ ਸਨ ਹੇਠ ਨਦੀ ਦਏ, ਹੱਕ ਲੰਗਰ ਸਨ ਉੱਤੇ
ਲੰਗਰ ਬਾਸਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਲੈ, ਕੇ ਜ਼ੰਗੀ ਸ਼ਾਹ ਪਲਨਗਰ
ਲਕਮਾ ਆ ਮੰਗੇ ਜੇ ਵੇਖੇ, ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦਿਏ ਦਾ ਲੰਗਰ
ਖਾਣਾ ਖਾ ਆਰਾਮ ਕੇਤੂ ਨੇਂ, ਵਰਤੀ ਫੇਰ ਸੁਰਾਹੀ
ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਫਿਰ ਸੈਰ ਜ਼ਿਮੀਂ ਦਾ, ਡਿਟੱਹੀ ਖ਼ੂਬ ਨਿਵਾਹੀ
ਸਬਜ਼ਿਓਂ ਸਬਜ਼ ਪੁਸ਼ਾਕ ਜ਼ਿਮੀਂ ਨੂੰ ,ਵਾਂਗਣ ਨਿੱਕੂ ਬਖ਼ਤਾਂ
ਹਰ ਹਰ ਪਾਸੇ ਪਾਣੀ ਨਹਿਰਾਂ, ਲਾਇਆ ਰੰਗ ਦਰੱਖ਼ਤਾਂ
ਮੇਵਾਦਾਰ ਪੱਕੀ ਹਰ ਡਾਲ਼ੀ, ਲਟਕ ਜ਼ਿਮੀਂ ਪਰਾਈ
ਗੱਲ ਫਲ਼ ਰੰਗ ਬਰੰਗੀ ਫ੍ਫੱਲੇ, ਰੰਕ ਜੂਆ ਸਹਾਈ
ਕੋਇਲ ਮੋਰ ਚਕੋਰ ਹਜ਼ਾਰਾਂ, ਖ਼ੁਸ਼ ਆਵਾਜ਼ ਲੁਟੋਰੇ
ਤੋਤੇ ਕੁਮਰੀ ਕਾਲੇ ਤਿੱਤਰ ,ਬੋਲਣ ਵਾਂਗ ਕਟੋਰੇ
ਖੱਗਾਂ ਟੂਰ ਗੁਮਾਨੀ ਕਡ੍ਹੀ, ਚੱਲਣ ਵਾਂਗਣ ਹੰਸਾਂ
ਬਹੁਤੇ ਮਿਰਗ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਦੂਜੇ, ਕਿਤਨੇ ਗਿਣ ਗਿਣ ਦੱਸਾਂ
ਬਾਗ਼ੋਬਾਗ਼ ਹੋਵੇ ਦਲ ਉਸ ਦਾ, ਜੋ ਇਸ ਜੂਹੇ ਫਿਰਦਾ
ਖ਼ੁਸ਼ ਹਵਾ ਖ਼ੁਸ਼ਬੋਈ ਵਾਲੀ, ਜੰਨਤ ਵਾਂਗ ਚੁਗਿਰਦਾ
ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕ ਜਮੀਅਤ ਕੀਤਾ, ਕੋਈ ਦਿਨ ਓਥੇ ਡੇਰਾ
ਕਰਦੇ ਸੈਰ ਸ਼ਿਕਾਰ ਇਸ ਜੂਹੇ, ਵੇਖ ਮੁਕਾਮ ਭਲੇਰਾ
ਕਦੇ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ਮਜਲਿਸ ਲਾਏ, ਜਿਉਂ ਦਰਬਾਰ ਸ਼ਹਾਂ ਦਏ
ਕਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਕਰੇ ਵਿਚ ਜੰਗਲ਼, ਤਿੱਤਰ ਇਮਿਰਗ ਸਿਹਾਂ ਦਏ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਲਾ ਦਰਬਾਰ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ, ਬੈਠਾ ਵਿਚ ਵਜ਼ੀਰਾਂ
ਚਾਰ ਜਵਾਨ ਆਏ ਕੋਈ ਦੁਖਣੋਂ ,ਸੂਰਤ ਵਾਂਗ ਅਮੀਰਾਂ
ਸ਼ਕਤਿ ਸ਼ਾਨ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੇ ਵਾਲਾ, ਤੱਕ ਕੇ ਹੋਏ ਸਲਾਮੀ
ਝੱਲ ਸਲਾਮ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੇ ਕਿਹਾ, ਬੈਠੋ ਹੋ ਆਰਾਮੀ
ਜਾਂ ਬੈਠੇ ਤਾਂ ਪੁਚੱਹਨ ਲੱਗਾ, ਗੱਲੋਂ ਗੱਲ ਹਲਵਦਾ
ਏਸ ਜ਼ਿਮੀਂ ਦਾ ਨਾਮ ਭਿਰਾਉ ,ਕੇ ਕੁਝ ਤੁਸੀਂ ਬੁਲਾਂਦੇ
ਆਦਮੀਆਂ ਦੀ ਵਸਤੀ ਕੋਈ, ਹੈ ਨੇੜੇ ਉਸ ਗਿਰਦੇ
ਯਾ ਤੁਸੀ ਭੀ ਵਾਂਗ ਅਸਾਡੇ ,ਦੂਰੋਂ ਆਏ ਫਿਰਦੇ
ਉਨ੍ਹਾਂ ਜਵਾਨਾਂ ਆਖ ਸੁਣਾਇਆ, ਸੁਣ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ਸੁੰਦਰ
ਈਨੁ ਅਲਾਰਜ਼ ਕਹਿਣ ਇਸ ਧਰਤੀ, ਸ਼ਹਿਰ ਕਈ ਉਸ ਅੰਦਰ
ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਇੱਥੇ ਹੱਕ ਨੇੜੇ ,ਇਹ ਹੈ ਚੀਨ ਕਹਾਂਦਾ
ਰਿਹਾ ਤਖ਼ਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਇਥੇ, ਵੱਡੀਆਂ ਬਾਦਸ਼ਾਆਂ ਦਾ
ਹੁਣ ਭੀ ਤਖ਼ਤ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ, ਹੈ ਫ਼ਗ਼ਫ਼ੂਰ ਸਦਾ ਨਦਾ
ਆਦਿਲ ਨੇਕ ਬਹਾਦਰ ਦਾਣਾ, ਸੋਹਣਾ ਨੂਰ ਦਿਲਾਂ ਦਾ
ਫ਼ਗ਼ਫ਼ੂਰਾਂ ਦੀ ਨਸਲੇ ਵਿੱਚੋਂ, ਹੈ ਸੁਲਤਾਨ ਕਦੀਮੀ
ਮਹਿਮਾਨਾਂ ਦਾ ਯਾਰ ਹਮੇਸ਼ਾ, ਪੁਚੱਹੇ ਨਾਲ਼ ਹਲੀਮੀ
