ਪਤਝੜ ਦੀ ਸੀ ਨ੍ਹਿਰੀ

ਮੁਨੱਵਰ ਅਹਿਮਦ ਕੰਡੇ

ਪਤਝੜ ਦੀ ਸੀ ਨ੍ਹਿਰੀ ਕਰ ਗਈ ਲੰਡੀ ਬੇਰੀ ਦੁਨੀਆ ਏ ਹਰ ਜਾਈ ਨਾ ਤੇਰੀ ਨਾ ਮੇਰੀ ਹਰ ਮਸਤੀ ਖ਼ਰਮਸਤੀ ਇਹ ਅੱਖ ਦੀ ਹੇਰਾਫੇਰੀ ਹਾਲ ਫ਼ਕੀਰਾਂ ਵਾਲਾ ਗਲੀਆਂ ਲਈਏ ਫੇਰੀ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦੀ ਏ ਧਰਤੀ ਫ਼ਾਨੀ ਬੰਦੇ ਘਿਰੀ ਸੋਚ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾਵੇਂ ਸੀਨੇ ਸ਼ਾਨ ਉਚੇਰੀ ਜ਼ੈਦ ਕਮਾਦ ਅੱਗਾ ਨਦਾ ਖਾਵੇ ਬਿੱਕਰ ਗੰਡੇਰੀ ਫੁੱਲ ਮੁਨੱਵਰ ਸਮਝੇ ਕੰਡਿਆਂ ਦੀ ਸੀ ਢੇਰੀ

Share on: Facebook or Twitter
Read this poem in: Roman or Shahmukhi

ਮੁਨੱਵਰ ਅਹਿਮਦ ਕੰਡੇ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ