ਬੰਦਾ ਸੂਲ਼ੀ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਵੇ
ਵੇਲ਼ਾ ਆਹਾਂ ਡਰ ਜਾਵੀਏ
ਬਾਹਰੋਂ ਖ਼ੌਫ਼ ਜੋ ਦਿਲ ਆ ਯਾਹ
ਉਹੋ ਨਾਲ਼ ਮੇਰੇ ਘਰ ਜਾਵੇ
ਭਾਰ ਉਦਾਸੀ ਦਾ ਏ ਚੁੱਕਿਆ
ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੱਥੇ ਕਿਧਰ ਜਾਵੇ
ਟੁੱਟੇ ਫੱਟੇ ਰਸਤੇ ਅਤੇ
ਯਾਰ ਤੂੰ ਮਿੱਤਰ ਨਿਖੜ ਜਾਵੇ
ਰੀਤਾਂ ਵਰਗੀ ਸੋਚ ਮੁਨੱਵਰ
ਚਲੇ ਵਾ ਤੇ ਬਿਖਰ ਜਾਵੇ
ਬੰਦਾ ਸੂਲ਼ੀ ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਵੇ
ਵੇਲ਼ਾ ਆਹਾਂ ਡਰ ਜਾਵੀਏ
ਬਾਹਰੋਂ ਖ਼ੌਫ਼ ਜੋ ਦਿਲ ਆ ਯਾਹ
ਉਹੋ ਨਾਲ਼ ਮੇਰੇ ਘਰ ਜਾਵੇ
ਭਾਰ ਉਦਾਸੀ ਦਾ ਏ ਚੁੱਕਿਆ
ਸਿਰ ਤੋਂ ਲੱਥੇ ਕਿਧਰ ਜਾਵੇ
ਟੁੱਟੇ ਫੱਟੇ ਰਸਤੇ ਅਤੇ
ਯਾਰ ਤੂੰ ਮਿੱਤਰ ਨਿਖੜ ਜਾਵੇ
ਰੀਤਾਂ ਵਰਗੀ ਸੋਚ ਮੁਨੱਵਰ
ਚਲੇ ਵਾ ਤੇ ਬਿਖਰ ਜਾਵੇ