سانوں کہندے جیون جوگیاں پر جمدیاں مر گئے لیکھ
ایویں ہسدیاں ویکھ نہ مالکا ساڈی روح دے پھٹ وی ویکھ
اسیں پیتے ہاسے گھوٹ کے اسیں کھاہدے کُٹ کُٹ دُکھ
اسیں چن ستارے جمدیاں ساڈی فیر وی سُنجی ککھ
اساں جِبھ تے چُپاں سِتیاں ساڈی ویڑھے کھا گئے کُوک
اسیں کیہو جیہی مخلوق وے ربا کیہو جیہی مخلوق
ساڈے کنیں جھمکے روگ دے ساڈے نک پِیڑاں دی نتھ
ساڈے پیریں چھالے چیکدے ساڈے ازلوں جوڑے ہتھ
جدوں ملیا سَک اداسیاں ساڈے نیلے ہوگئے بُلھ
ساڈے اُتے کیہ کیہ بیتیاں تینوں کیہڑی ربا بُھل
اساں گھر دے چانن واسطے ساہ اپنے دِتے پُھوک
اسیں کیہو جیہی مخلوق وے ربا کیہو جیہی مخلوق
ساڈے من وچ کعبہ پیار دا ساڈی اکھاں وچ مسیت
اساں رشتیاں اُتوں واریاں ساڈی ازلوں ایہو ریت
سانوں کہندے لوگ نمانیاں ساڈی کوئی نہ ہور پِچھان
اساں اپنے آپ نوں ماریا ساڈے اندر قبرستان
ہر پاسے غم دیاں بارشاں وچ کلّی جِند ملوک
اسیں کیہو جیہی مخلوق وے ربا کیہو جیہی مخلوق
اِنج سُٹیا ویلے چھان کے جیویں آٹے وچوں چھان
اسیں کس نوں اپنا جانیے اسیں کس تے کریے مان
ساڈے ہتھ ویلے دی واگ سی توں کول ہوندا سی جد
تیرے باجھوں ویکھ لے بابلا ساڈا ہُن نئیں بچیا اَدھ
کیویں دُکھ وِچھڑن دا ماردا کدی سُن چرخے دی گُھوک
اسیں کیہو جیہی مخلوق وے ربا کیہو جیہی مخلوق
