ڈونگھے ویہن

دُکھاں درداں ماری دنیا ول جد جھاتی پاناں
سوچاں دے دونگھے ویہناں دے وچ رُڑھنا گو تے کھاناں
اُچی داکھ دکھاں دا دارُو تک تک کے للچاواں
تُھوہ کوڑی وی آکھ نہ سکاں، کیہڑے پاسے جاواں
حیلے چارے کردیاں وی کجھ پیندا نہ پِڑ پلّے
نہ کردیاں وی گل نہ بن دی روگ نہ جاندے جھلّے
چھتا پئے مہاراں ہتھوں سٹ سٹ کے بہہ جاناں
دُکھاں درداں ماری دنیا ول جد جھاتی پاناں

رشی مُنی اوتار پیغمبر لکھاں ہور سیانے
ودھ توں ودھ سچیلے
دنیا اُتے آئے
اید جیون دے کِسے نہ روگ گوائے
اوہوا قوماں، اوہوا بندے
لوبھ ہنکاراں پَٹے
موہ مایا دے پھٹے
گلے کتھے اج وی اہوا ڈنگو ڈانگی ہونا
سُکھ دے سفنے لے لے کے جاں اکھ اُگڑے تاں رونا
اِکل وانجے بہہ بہہ سوچاں کد پرتن دیاں رُتاں
اجے تے چار چوفیرے تکاں اوہوا لُت گھڑتاں
اوہوا بگلے بھگتاں دا، ندیاں تے ڈیرہ لانا
اوہوا بھولیاں مچھیاں دا بھوں بھوں کے دھوکھا کھانا
دُکھاں درداں ماری دنیا ول جد جھاتی پاناں
سوچاں دے ڈونگھے ویہناں دے وچ
رُڑھناں گو تے کھاناں