آس

آساں دے پند لمبے

آساں دے پندہ لمّے

تراک ہی ڈُبدا ہے

ترے سو ڈُبّے

تند تند کردیاں تانیاں بن جاندیاں نیں

تُری ہوئی جُوں وی نہیں مان

تپّڑ اُتّے دِیوا بالیا

ٹُریا تے اپڑیا

پرائی آس، آئی نہ راس

پنجوں اُنگلیاں گھیو وِچ

پُھل آئے ہَن، تے پَھل وی آوَن گے

پُھوہی پُھوہی کرکے تلا بھر جاندا ہے

پہاڑ تے وی رستے ہے

پہلی بوہنی، سدا سوہنی

پیر ہووے تے پِیڑو گواوے