پھڑ بازی

آندراں بُکھیاں تے مچھاں تے چول

اپنی عقل تے پرائی دولت بوہتے جاپدے نیں

اپنی ہٹی دا ہر کوئی ہوکہ دیندا اے

باغ نہ بغیچہ، ناں میاں دا گُلزار

ترڈیاں نوں وی ممے لگ گۓ نیں

تریز کپڑے دی سِر تے، تے ناں سرفراز خان

تند نہ تانی، تے جُلاہے نال ڈانگوں ڈانگی

توا نہ انگیاری، تے کاہدی بھٹیاری

توا کہندا ہے میری مار سونے دی آہی، چُلھا کہندا ہے، میں کِتھے آیاں

تِن بُوٹے کِھجیاں دے، میاں باغوان

پُھوکا پھکّا، شیطان دا دھکّا

پھوکی شیخی دا مُل مخول

پھوکے سنکھ وجاوے دیپا

کرتوت نہ کوئی پلے، کرنی بلے بلے