ਮੂਰਖ ਕੁੜੀਏ
ਕਿਹੜੀ ਕਿਹੜੀ ਤਰੁੱਟੀ ਬਾਂਹ ਦੇ ਦੁੱਖ ਰੋਵੇਂਗੀ
ਅੱਠ ਖਰੂਣੀ ਮੂਰਖ ਕੜਈਏ ਛੱਤ ਪਰ ਬਹਿ ਨਾ ਰੋ
ਰਾਹ ਵਿਚ ਕੱਚ ਕਿਲੇ ਅਕਬਰ ਨੇ ਜਿਹੜੇ ਹੱਥੀਂ ਪੱਕੇ ਕੀਤੇ
ਲੁਕਣਮੀਟੀ ਦੇ ਦੇਣਾ ਲੰਘ ਗਏ ਕੰਧ ਕਿਲੇ ਨੀ ਹੱਲੇ
ਅਪਣਾ ਹਿੱਕ ਹਿੱਕ ਟੁੱਟਾ ਤੀਲਾ ਕੱਠਾ ਕਰ
ਤੇ ਸਿਰਕੀ ਵਾਂਗੂੰ ਸੰਗਨੀ ਹੋ
ਮਾਮਲਿਉਂ ਇਨਕਾਰੀ ਸੀ
ਦੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਭਾਰੀ ਸੀ
ਰੱਤ ਨਾਲ਼ ਲਿਖੇ ਹੋਏ ਖਾਤੇ ਦੇ ਅੱਖਰ ਚੱਟ ਜਾ
ਕਾਂ ਕਰਾੜ ਕੁੱਤੇ ਦਾ, ਵਸਾ ਨਾ ਕੀਜੇ ਸੁੱਤੇ ਦਾ
