اکھ لائے دی چَس ناں جاندی
نکی نکی کس ناں جاندی
میلے تے مر مُک جاندے نیں
ڈھولاں دی دھڑمَس ناں جاندی
اُڈ جاندی جے جِند نمانی
وچ کُڑکی پَھس ناں جاندی
جے دنیا دے وس وچ ہُندا
کوئی دارو دَس ناں جاندی
جے اوہنوں گھر چنگا لگدا
ویہڑے وچ رَس مَس ناں جاندی
کدی کدی دل منگے میرا!
بال پُنے دی تس ناں جاندی
کون شراند مکاون جاندا
جے کر میری سس ناں جاندی
حوالہ: کُن دے گُن؛ غلام حسین ساجد؛ سلیکھ لاہور؛ صفحہ 28