کوئی تیتھوں ودھ کے پیارا ہو نئیں سکدا
جِندے تیرے باجھ گزارا ہو نئیں سکدا
تیری ضد اے تیرے ورگا ہو جاواں میں
کجھ کجھ ہوجاواں گا، سارا ہو نئیں سکدا
عشق دا سودا نقد و نقدی کرنا پمدا
ایہو جیہا کم اُدھارا ہو نئیں سکدا
تیرے لئی میں ساری دنیا چھڈ سکدا آں
کوئی وار وی تیتھوں بھارا ہو نئیں سکدا
بے رنگی نال رنگیا اے میں اوہدا متھا
ہُن تختی تے نواں اُتارا ہو نئیں سکدا
ہیرے نی، توں اوڑک ڈولی چڑھنا اے
جھنگ سیالیں تخت ہزارا ہو نئیں سکدا
ساجد بھانویں اگ سر ہی ہو جاوے سر توں
اسماناں تے چُلھ دا تارا ہو نئیں سکدا
حوالہ: کُن دے گُن؛ غلام حسین ساجد؛ سلیکھ لاہور؛ صفحہ 116