کیہڑا کیہڑا بھید لُکاواں، کیڑیاں رمزاں کھولاں
آکھو تے میں چُپ رہندا آں، آکھو تے میں بولاں
کیہڑا میرے نال کھلوسی، کیہڑا آدر کرسی
ہولی گل نوں جے میں سجرے حرف دی تکڑی تولاں
بیری، ڈیلے، سونف، ہنجیراں، چڑھیاں رج اڑیکے
نہ میں شکری سنگری چِتھی نہ میں چبیاں ہولاں
ادھی راتی سُنج بربر توں آون ہوت ہلارے
جاگ ہووے تاں ماڑی چڑھ کے خان پُنل نوں گولاں
خبرے کدروں ہتھ لگ جاوے بال پُنے دی مستی
کوئی کوٹھا چھان کے ویکھاں،کوئی کدھ پھرولاں
ساجد ورگا ہور نہ کوئی ماں بولی دا سیوک
میرا وس چلے تاں جندڑی اوہدے ناں توں گھولاں
حوالہ: کُن دے گُن؛ غلام حسین ساجد؛ سلیکھ لاہور؛ صفحہ 30