161
ਕਲਾਮ ਮਿਰਜ਼ਾ
ਚੜ੍ਹਿਆ ਕਟਕ ਸਿਆਲ਼ ਦਾ ਅੱਗੇ ਲੱਗ ਵਹੀ
ਡਿਠੇ ਸਿਆਲ਼ ਮੈਂ ਆਉਂਦੇ ਉਗੱਹੜ ਨੀਂਦ ਗਈ
ਬਿਨਾ ਤਕਦੀਰ ਨੇ ਮਾਰਿਆ ਕੋਈ ਨਾ ਪੇਸ਼ ਗਈ
162
ਕਲਾਮ ਸਾਹਿਬਾਨ
ਸਾਹਿਬਾਨ ਹੂਰ ਸ਼ਊਰ ਦੀ ਚੰਨ ਸਤਰਾਨੇ ਲੌ
ਵਾਰੀ ਮੇਰਿਆ ਤ੍ਰਿੰਜਣਾ ਹਟ ਕੇ ਰਹੋ ਖਲੋ
ਕੰਮ ਲੁਚਟਾ ਪੇ ਗਿਆ ਜੋ ਕਰੇ ਸੋ ਹੋ
163
ਕਲਾਮ ਸਾਹਿਬਾਨ
ਚੰਨ ਕੇ ਥੱਬਿਓਂ ਕੱਢ ਲਿਆ ਫੁੱਲ ਸੁਨਹਿਰੀ ਤੀਰ
ਉਹ ਫੜ ਚੋਹਨਡੀਵਂ ਮਾਰਦਾ ਉੜਿਆ ਵਾਂਗ ਧਮਬੀਰ
ਬਾਂਹ ਕਲੇਜਾ ਬਕੀਆਂ ਵਿੱਧਾ ਗੱਲ ਸਰੀਰ
ਵੇਖ ਤਮਾਸ਼ਾ ਹਾਫ਼ਜ਼ਾ ਦੁਨੀਆ ਨਾਲ਼ ਕੀ ਸੈਰ
164
ਮਿਰਜ਼ੇ ਦੀ ਲਲਕਰ
ਚੰਨ ਕੇ ਥੱਬਿਓਂ ਕੱਢ ਲਿਆ ਫੁੱਲ ਸੁਨਹਿਰੀ ਕਾਨ
ਉਹ ਫੜ ਚੋਹਨਡੀਵਂ ਮਾਰਦਾ ਉੜਿਆ ਵਾਂਗ ਤੂਫ਼ਾਨ
ਬਾਂਹ ਕਲੇਜਾ ਬਕੀਆਂ ਵਿਦੱਹੇ ਕੱਲ੍ਹ ਮਕਾਨ
ਓੜਕ ਉਹ ਕੁਝ ਹਾਫ਼ਜ਼ਾ ਜਾਣਾ ਛੱਡ ਜਹਾਨ
165
ਕਲਾਮ ਸਾਹਿਬਾਨ
ਮਿਰਜ਼ੇ ਨੂੰ ਨਾ ਮਾਰਿਉ ਲਇਉ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੀ ਬਾਂਹ
ਹੱਕ ਪਛਾਤਾ ਆਪਣਾ ਕੀਤਾ ਕੀ ਗਨਾਨਹਾ
ਝਗੜਾਂ ਪਾਕ ਰਸ(ਸਲ.)ਵੱਲ ਦੇ ਕਾਦਰ ਕਰੇ ਨਿਆਂ
ਲੈ ਚੱਲ ਦਾਨਾਬਾਦ ਨੂੰ ਦੋਹੀਂ ਜਹਾਨੀਂ ਨਾਂ
