166
ਕਲਾਮ ਮਿਰਜ਼ਾ
ਬੇਟੇ ਸ਼ਾਹ ਅਲੀ ਦੇ ਹਸਨ ਹੁਸੈਨ ਭਰਾ
ਲੜਦੇ ਨਾਲ਼ ਯਜ਼ੀਦੀਆਂ ਕਰਦੇ ਜੰਗ ਭਲਾ
ਚੁੱਪ ਕਰ ਗਈਆਂ ਬੀਬੀਆਂ ਹੱਸ(ਅਲੈ.)ਨਹਿਸ(ਅਲੈ.)ੇਨ ਕਿਹਾ
ਮਿੰਨੀ ਰਜ਼ਾ ਪੈਗ਼ੰਬਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਮਨ ਰਜ਼ਾ
167
ਕਲਾਮ ਸਾਹਿਬਾਨ
ਹੋਏ ਸਿਵਾਏ ਡੀਵੜ੍ਹੇ ਲਾਗੀ ਆ ਗਏ ਸ਼ਾਹ
ਲਹਿਣੇ ਆ ਗਈ ਦੀਵਨੀ ਗੱਲ ਪੱਲਾ ਮੂੰਹ ਘਾਹ
ਲਹਿਣਾ ਦੇਣਾ ਰੱਬ ਦਾ ਹੱਸ ਕੇ ਦਿੱਤਾ ਚਾ
ਹੱਥੋਂ ਪਿੱਥੋਂ ਸਿੱਖਣਾ ਪਿਆ ਕਟਕ ਤੇ ਧਾ
ਸ਼ੇਰ ਫਹਾਿਆ ਵਿਚ ਪੜੇ ਗੱਲ ਨਾ ਸੱਜੇ ਕਾ
168
ਕਲਾਮ ਮਿਰਜ਼ਾ
ਇਸ਼ਕ ਭਲੇਰਾ ਪਾਤਣੀ ਕਤਲ ਕਰੇਂਦਾ ਚਾ
ਭਰ ਭਰ ਬੇੜੇ ਡੋਬਦਾ ਹਾਓਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਜਾ
ਇਸ਼ਕ ਹਕਾਨੀ ਲੱਗਿਆ ਮਨੀ ਰੱਬ ਰਜ਼ਾ
ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਓ ਕੱਚੀਆਂ ਮੈਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਨਾ ਕਾ
169
ਮੰਦਾ ਕੀਤੋਈ ਸਾਹਿਬਾਨ ਤਰਕਸ਼ ਟਨਗੀਵਈ ਜੰਡ
ਸਾਰ ਤੁਰੇ ਸੌ ਸੱਠ ਦੀ ਦਿੰਦਾ ਸਿਆਲੀਂ ਵੰਡ
ਸਿਰੋਂ ਮੰਡਾਸਾ ਢੈ ਪਿਆ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ ਝੁੰਡ
ਬਾਂਝ ਭਰਾਵਾਂ ਸੁੱਕੀਆਂ ਕੌਣ ਕਜੀਸੀ ਕੁੰਡ
ਹੁੰਦੇ ਭਾਈ ਕੋਲ਼ ਸਕੇ ਪੈੜਾਂ ਲੈਂਦੇ ਵੰਡ
170
ਮਾਹਨਿਆਂ ਦਾ ਹਮਲਾ
ਮੀਂਹਹ ਪਏ ਸੇ ਗੋਲੀਆਂ ਤੇਰਾਂ ਵਿਧੀ ਛੰਬ
ਵਾਂਗੂੰ ਅਮੁੱਕ ਦਰਿਆ ਦੇ ਡੇਕਾਂ ਰੁਕੀਆਂ ਹਨਬ
ਝੜ ਝੜ ਪੌਂਦੇ ਕਨਦਲੇ ਜਿਉਂ ਪੱਕ ਡਿੱਗਣ ਅੰਬ
ਲੱਕੜੀਆਂ ਦੇ ਢੇਰ ਕਰ ਪਿੱਛੋਂ ਦੇਵਨ ਲੰਬ
