ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਮੰਜ਼ਿਲ ਨਾਹੀਂ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਸੂਦ ਸੁਦਾਗਰ ਬੇ ਨਯਾ ਜ਼ੇ ਦੀ ਚੱਖ ਅੱਗੇ, ਦੋ ਜੱਗ ਕੱਖ ਬਰਾਬਰ ਸੱਤ ਦਰਿਆ ਓਥੇ ਹੱਕ ਕਤਰਾ, ਸੱਤ ਦੋਜ਼ਖ਼ ਚਿੰਗਾਰੀ ਅੱਠ ਬਹਿਸ਼ਤ ਹੋਏ ਗੁੰਮ ਸਾਰੇ ,ਤਾਂ ਹੱਕ ਫੁੱਲ ਬਹਾਰੀ ਬਾਗ਼ ਬਹਿਸ਼ਤ ਵੀਰਾਨੇ ਦੱਸਦੇ, ਦੋਜ਼ਖ਼ ਸਾਰੇ ਬੁਝੇ ਕੀੜੇ ਦੇ ਮਨਾ ਸਉ ਸਉ ਹਾਥੀ, ਖ਼ਸਖ਼ਸ ਵਾਂਗਰ ਸੁਜ੍ਝੱੁਏ ਜਿਸ ਜੰਗਲ਼ ਦੇ ਕੀੜੇ ਦੇ ਮਨਾ, ਸਉ ਸਉ ਹਾਥੀ ਵਾਹੁੰਦਾ ਕਾਲ਼ਾ ਕਾਗ ਜਦੋਂ ਰੱਜ ਖਾਵੇ ,ਫੇਰ ਕੇ ਬਾਕੀ ਰਾਹਨਦਾ ਲਾਖ ਮਲਾਇਕ ਨੂਰੀ ਗ਼ਮ ਥੀਂ, ਵਾਂਗ ਪਤੰਗਾਂ ਜੁਲਿਆ ਤਾਂ ਹੱਕ ਆਦਮ ਖ਼ਾਕੀ ਵਾਲਾ, ਰਸ਼ਨ ਦੀਵਾ ਬਲਿਆ ਲਾਖ ਜੱਸਾ ਤੋਫ਼ਾਨੇ ਅੰਦਰ ਡੁੱਬ, ਬੇ ਰੂਹ ਹੋਇਆ ਸੀ ਇਸ ਦਰਗਾਹ ਅੰਦਰ ਮਕਬੂਲੀ, ਤਾਂ ਹੱਕ ਨਵਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਸੁਏ ਲਸ਼ਕਰ ਹੱਕ ਮੱਛਰ ਮਾਰੇ, ਹੱਕ ਖ਼ਲੀਲ-ਏ-ਆਜ਼ਮ ਤੋਂ ਲੱਖ ਮਾਸੂਮ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ ਸਨ, ਹੱਕ ਮੂਸਾ ਦੇ ਦਮ ਤੋਂ ਲੱਖ ਖ਼ਲਕਤ ਗੱਲ ਜੰਜੂ ਪਾਏ, ਖ਼ਾਰਜ ਹੋਏ ਇਮਾਨੋਂ ਤਾਂ ਹੱਕ ਮਹੱਤਰ ਐਸਾ ਹੋਇਆ, ਮਹਿਰਮ ਸਿਰ ਹੱਕਾ ਨੂੰ ਲੱਖ ਜਾਨੀ ਲੱਖ ਚਿੱਤ ਵਿਕਾਏ, ਸੁਣੇ ਚਿੱਤਾਂ ਦਏ ਸਾਈਂ ਤਾਂ ਮਿਅਰਾਜ ਹੋਇਆ ਹੱਕ ਰਾਤੀਂ ,ਖ਼ਤਮ ਨਬੀਆ(ਸਲ.)ੰ ਤਾਈਂ ਨਵੀਂ ਪੁਰਾਣੇ ਚੰਗੇ ਮੰਦੇ, ਇੱਥੇ ਕਦਰ ਨਾ ਕਾਈ ਖੂਹ ਹੈ ਗਿਰਿਆ ਜ਼ਾਰੀ ਕੀਜੇ, ਖੂਹ ਹੈ ਕਰੋ ਨਾ ਭਾਈ ਜੇ ਕਰ ਸਭ ਜਹਾਨ ਮੁਹੰਮਦ, ਭਜਨ ਮਿਸਲ ਕੁੱਬਾ ਬੇ ਇਸ ਮੰਜ਼ਿਲ ਵਿਚ ਮਾਲਮ ਹੁੰਦਾ, ਵਾਂਗ ਖ਼ਿਆਲੇ ਖੋਹ ਬੇ ਜੇ ਲੱਖ ਜਾਨੀ ਸਦਕੇ ਹੋਵਣ ,ਝੱਲ ਕੇ ਤੇਗ਼ ਪਰਮ ਦੀ ਕੁਝ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਦਰਿਆਵੇ, ਹੱਕ ਕਤਰੇ ਸ਼ਬਨਮ ਦੀ ਜੇ ਲੱਖ ਸੀਸ ਰੁਲਣ ਵਿਚ ਖ਼ਾਕੋ, ਕਰ ਕੇ ਇਸ਼ਕ ਪਿਆਰਾ ਜਿਉਂ ਸੂਰਜ ਦੇ ਨੋਰੋਂ ਛਪਿਆ, ਜੱਰਾ ਹੱਕ ਨਕਾਰਾ ਸਭ ਅਸਮਾਨ ਝੜਨ ਤਾਂ ਜਾਪੇ ,ਪੁੱਤ ਦ੍ਰਖ਼ਤੋਂ ਝੜਿਆ ਚਦਾਂ ਤਬਕ ਡੁੱਬਣ ਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ,ਕੱਖ ਬਾਰੋਂ ਹੱਕ ਖਿੜਿਆ ਦੂਏ ਜਹਾਨ ਮੁਹੰਮਦ ਬਖਸ਼ਾ ,ਜੇ ਸਭ ਹੱੋਨ ਨਿੱਬੂ ਦਏ ਘੱਟ ਹੋਇਆ ਹੱਕ ਰੀਤੋਂ ਦਾਣਾ, ਵਿਚ ਥਲਾਂ ਦੇ ਤੋਦੇ ਆਦਮ ਜਿੰਨ ਹੋਵਣ ਕੁਰਬਾਨੀ, ਕਿੰਨੀ ਹਿਕੋ ਬਾਰਾਨੀ ਜੀਓ ਜਾਮੇ ਜਲ਼ ਜਾਵਣ ਸਾਰਿਏ, ਖੁੱਥਾ ਵਾਲ਼ ਹੈਵਾਨੀ ਜੇ ਸਭ ਆਲਮ ਫ਼ਾਨੀ ਹੋਵਣ, ਓਥੇ ਕੁਝ ਨਾ ਖ਼ਤਰਾ ਕੇ ਹੋਇਆ ਕੇ ਘਾਟਾ ਵਾਧਾ ,ਗਿਆ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਕਤਰਾ ਕਿੱਥੇ ਆਦਮ ਕਿੱਥੇ ਪਰੀਆਂ, ਕਿੱਥੇ ਹੂਰ ਫ਼ਰਿਸ਼ਤੇ ਕਿੱਥੇ ਸ਼ਾਹ ਅਮੀਰ ਸੁਦਾਗਰ, ਕਿੱਥੇ ਹੋਰ ਸਰਿਸ਼ਤੇ ਕਿੱਥੇ ਨੇਂ ਉਹ ਬਦਨ ਨੂਰਾਨੀ ,ਕਿੱਥੇ ਜਾਨੈਂ ਪਾਕਾਂ ਹੈ ਕੇ ਥਾਂ ਮੁਹੰਮਦ ਬਖਸ਼ਾ, ਵਾਅ ਪਾਣੀ ਅੱਗ ਖ਼ਾਕਾਂ ਜੋ ਹੋਇਆਂ ਜੋ ਹੋਸਨ ਅੱਗੋਂ ,ਕਿਆ ਨੇਕੀ ਕਿਆ ਬਦੀਆਂ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਦੇ ਵਿਚ ਨੀਰੇ ,ਕਦ ਕਤਰੇ ਥੀਂ ਵਧੀਆਂ ਸਹਲ ਨਹੀਂ ਇਹ ਵਾਦੀ ਭਾਈ ,ਸਹਲ ਤਕੀਨਦੇ ਜਾਹਲ ਅਮਲਾਂ ਦਾ ਇਹ ਹਾਲ ਮੁਹੰਮਦ, ਪੁਰ ਹੋ ਬਹਿਣਾ ਕਾਹਲ਼ ਜੇ ਨਿੱਤ ਕਰੀਂ ਜਹਾਨ ਹੱਕ ਪੈਂਡਾ ,ਮੱਤ ਜਾਨੈਂ ਕੁਝ ਟੁਰਿਆ ਪਰਤ ਤਕੱੀਂ ਤਾਂ ਉਹਨੀਂ ਪੈਰੀਂ, ਦੋ ਤਿੰਨ ਕਦਮ ਨਾ ਹਰਿਆ ਕਿਸ ਸਾਲਿਕ ਇਸ ਰਸਤੇ ਟਿਰਕੇ, ਓੜਕ ਅੰਤ ਲਿਆਸੀ ਇਸ ਦਰ ਦੇ ਦਾ ਦਾਰੂ ਭਾਈ ,ਕਿਸ ਦੇ ਹੱਥ ਪਿਆਸੀ ਜੇ ਟੁਰ ਨੂੰ ਦਿੱਕ ਹੋ ਖਲੋਵੀਂ, ਮਾਰ ਸੱਜਣ ਦੀ ਵਗੇ ਜੇ ਦੜੀਂ ਤਾਂ ਕਿੜ ਤਲੀ ਦੀ ,ਸਦਾ ਅੱਗੇ ਹੀ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਖਲੋਣਾ ਲਾਇਕ ਤੈਨੂੰ ,ਨਾ ਟਰੇਆਂ ਪੰਧ ਮੁਕਦਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕੰਮ ਪਿਆ ਸਿਰ ਤੇਰੇ ,ਕੋਈ ਅਲਿਆਜ ਨਾ ਢੁੱਕਦਾ ਨਾ ਸਿਰ ਮਾਰ ਅਤੇ ਸਿਰ ਮਾਰੇਂ ,ਤਰ ਤੇ ਬੈਠ ਚੁਪੀਤਾ ਛੱਡ ਦੇ ਕੰਮ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਖਾਂ, ਯਾਦ ਨਾ ਆਨੀ ਕੀਤਾ ਨਾਲੇ ਤਰਕ ਕੰਮੋਂ ਕਰ ਬੰਦੇ ,ਨਾਲੇ ਕੰਮ ਕਮਾਈਂ ਅਪਣਾ ਹਈ ਕੰਮ ਕਰੀਂ ਨਾ ਥੋੜਾ ,ਜ਼ੋਰ ਬਤੇਰਾ ਲਾਏ ਜੇਕਰ ਕਾਰ ਤੇਰੀ ਹੈ ਕਾਰੀ, ਰਹੀਂ ਲੱਗਾ ਨਿੱਤ ਕਾਰੇ ਜੇਕਰ ਕਾਰ ਨਾ ਕਾਰੀ ਆਵੇ, ਬਹੁਤ ਓਥੇ ਬੀਕਾਰੇ ਤਰਕ ਕਰੀਂ ਇਸ ਸਾਰੇ ਕੰਮੋਂ, ਜੋ ਕੁਝ ਕੀਤੋਈ ਅੱਗੇ ਕਰਨਾ ਤੇ ਨਾ ਕਰਨਾ ਤੇਰਾ, ਇਹੋ ਚੰਗਾ ਲੱਗੇ ਅੱਵਲ ਸਿੱਖ ਸ਼ਨਾਸ ਮੁਹੰਮਦ ,ਲਾਇਕ ਕਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਜਬ ਲੱਗ ਕਾਰ ਬੇਕਾਰ ਨਾ ਪਰ ਖੀਂ ,ਕਰਨੀ ਹੈ ਕਦ ਬਣਦੀ ਲਾਖ ਕਰੋੜ ਅਸਾਂ ਥੀਂ ਚੰਗੇ ,ਖ਼ਾਕ ਹੋਏ ਇਸ ਜਾਈ ਜੇ ਜੁੱਗ ਹੋਏ ਨਾ ਹੋਵੇ ਉਥੇ, ਹੈ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾ ਕਾਈ ਕਾਰ ਕਰੀਂ ਜੋ ਕਹੇ ਕਰੀਗਰ ,ਕਰੀਂ ਹਨਕਾਰਨਾ ਕਾਰੂੰ ਅਮਲਾਂ ਤੇ ਧਰ ਆਸ ਨਾ ਜੱਰਾ ,ਫ਼ਜ਼ਲ ਮੰਗੀਂ ਸਰਕਾਰੋਂ
