ਰਾਬਿਆ ਬਸਰੀ ਨਾਲ਼ ਗੱਲਬਾਤ

"ਕੁਥਾਂ ਵੈਂਦੇ ਉਹ ਮਾਈ ਉਤਾਵਲੇ ਪਏ
ਸਿਰ ਭਾਹ ਚਾਈ ਹੱਥ ਡੋਲ ਪਾਣੀ"
"ਵੈੰਦੀ ਨਹੀਂ ਪਈ ਸੱਜਣਾ
ਆਈ ਹਾਂ ਮੈਂ
ਸਾੜ ਸੱਤ ਬਹਿਸ਼ਤ ਸੁਆਹ ਕਰਨ
ਭਾਹ ਸੀਤ ਕਰਨ ਸੱਤਾਂ ਦੋਜ਼ਖ਼ਾਂ ਦੀ
ਤਣ ਦਾ ਸਿਹਮ ਸੁਕੇ
ਮਨ ਦੀ ਮੋਹ ਮੁਕੇ
ਕਰ ਪੈਰ ਜਾਗਣ
ਲਾਈ ਰਾਤ ਦੀ ਬਨੰ ਪੱਲੇ ਨਿਕਲ਼ ਪੌਣ
ਲੈਹਣ ਟੋਏ ਟਿਬੈ
ਨੈਂਹ ਨਿਸਰੇ
ਭੋਈਂ ਭੰਡਾਰ ਥੀਵੇ"