امناں دی بات ہووے جتھے اوہ شہر لبھو
نفرت نوں مار دیوے جہڑی اوہ زہر لبھو
جیہڑی دلاں وچ پھیلے مارو تھلاں نوں سُنجے،
آبِ حیات ورگے شربت دی نہر لبھو
ماراں گے ہاء دا نعرہ ہر زندگی دی خاطر،
ہُندا ہے جس جگہ وی دنیا تے قہر لبھو
کنڈھے لے جان خاطر کشتی ارادیاں دی،
سمجھے جو چپواں دی بھاشا اوہ لہر لبھو
جھکھڑ تاں ٹر گیا ہے غصہ دکھا کے اپنا،
آپس دے رشتیاں 'چوں سُکھاں دے پہر لبھو
بے فکر ہو کے گھمن وڈے اَتے نیانے،
لگے نہ سیک جس دا ایسی دوپہر لبھو
لکھدے رہوگے کد تکّ محبوب تے قصیدے،
دنیاں دا عکس جھاکے جس وچ اوہ بحر لبھو
بھٹکو گے نور کد تکّ گُوڑھے ہنیریاں وچ،
چانن مُناریاں دی ٹیسی تے ٹھہر لبھو
