ਚੇਤ ਵਿਸਾਖ ਦੇ ਚੰਨ ਦਾ ਚਾਨਣ ਚੜ੍ਹਦੇ ਸੂਰਜ ਦੀ ਉਹ ਲੌ ਕੱਚੇ ਬੇਰਾਂ ਵਰਗਾ ਜੱਸਾ ਤਿੱਖੇ ਸਾਹਣਵਾਂ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਲੱਗਾ ਪੀਰ ਦਾ ਮੇਲਾ ਆਇਆ ਵੇਲਾ ਛਿੱਲ ਛਬੀਲਾ ਹਾਣ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹਾਣ ਪਿਆਰਾ ਸੱਜਣਾਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ਼ ਖਲੋ ਹਿਜਰ ਤਰਾ ਏ ਰੋਗ ਰੋਗ ਅੰਦਰ ਸ਼ੋਕਰ ਮਾਰੇ ਸੱਪ ਦੇ ਵਾਂਗਰ ਸਾੜੇ ਪਿੰਡਾ ਐਵੇਂ ਜੇ ਕਰ ਚੱਲਦੀ ਜੇਠ ਤੇ ਹਾੜ ਦੀ ਲੌ ਪਿੱਪਲ ਥੱਲੇ ਬਹਿ ਕੇ ਜਿਹੜੀ ਗੱਲ ਸੀ ਮੱਕੀ ਤੇਰੀ ਮੇਰੀ ਤੈਨੂੰ ਇਸੇ ਗੱਲ ਦੀ ਸੌਂ ਇਹ ਮੈਥੋਂ ਹੁਣ ਤੋਂ ਵੱਖ ਨਾਂ ਹੋ ਨਾਲ਼ ਸੱਜਣ ਦੇ ਰਲ਼ ਕੇ ਰਹਿਣਾ ਹੁਣ ਨਈਂ ਹੋਰ ਵਿਛੋੜਾ ਸਹਿਣਾ ਐਵੇਂ ਰਸ ਰਸਿ ਜਿੰਦੜੀ ਰੌਲ਼ੀ ਲੈਣਾ ਇਕ ਨਾ ਦੇਣੇ ਦੋ
