ਸੁੱਚਾ ਤੇ ਸਹੀ ਤੂੰ ਵੇ ਸਿਆਣਿਆ

ਸੁੱਚਾ ਤੇ ਸਹੀ ਤੂੰ ਵੇ ਸਿਆਣਿਆ
ਰੋਂਦੀਆਂ ਦਾ ਰੁੱਖ ਮੂੰਹ ਵੇ ਸਿਆਣਿਆ

ਚੁਣੀ ਦੀ ਕੁੰਡ ਭਖਦੇ ਕੋਲੇ
ਕਚਰਕ ਡੱਕੀਏ ਧੂੰ ਵੇ ਸਿਆਣਿਆ

ਤਿੰਨ ਤੰਦੂਰ ਚ ਅੱਗੀਂ ਬਲਦੀਆਂ
ਲੰਬ ਦੂਏ ਲੂਂ ਲੂਂ ਸਿਆਣਿਆ

ਕਿਉਂ ਕਿਨਆਨ ਹੋਇਆ ਹਰ ਬੇਟਾ
ਅਸਾਂ ਕਿਧਰ ਦੇ ਨੂੰਹ ਵੇ ਸਿਆਣਿਆ

ਇਕ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਗਵਾਹੀ ਦਿਸਣ
ਕੋਠੇ, ਕੰਧ ਬਰੂਨਾ ਵੇ ਸਿਆਣਿਆ