ਰਾਤ ਗਈ ਕਰ ਤਾਰਾ ਤਾਰਾ ਹੋਇਆ ਦਿਲ ਦਾ ਦਰਦ ਉਧਾਰਾ ਰਾਤੀਂ ਏਕਣ ਸੜਿਆ ਸੀਣਾ ਅੰਬਰ ਟੱਪ ਗਿਆ ਚੰਗਿਆੜਾ ਅੱਖਾਂ ਹੋਈਆਂ ਹੰਝੂ ਹੰਝੂ ਦਿਲ ਦਾ ਸ਼ੀਸ਼ਾ ਪਾਰਾ ਪਾਰਾ ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਦੋ ਹੀ ਸਾਥੀ ਇੱਕ ਹੌਕਾ ਇੱਕ ਹੰਝੂ ਖਾਰਾ ਮੈਂ ਬੁਝੇ ਦੀਵੇ ਦਾ ਧੁੱਵਾਂ ਕਿੰਜ ਕਰਾਂ ਤੇਰਾ ਰੌਸ਼ਨ ਦੁਆਰਾ ਮਰਨਾ ਚਾਹਿਆ ਮੌਤ ਨਾ ਆਈ ਮੌਤ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਗਈ ਲਾਰਾ ਨਾ ਛੱਡ ਮੇਰੀ ਨਬਜ਼ ਮਸੀਹਾ ਗ਼ਮ ਦਾ ਮਗਰੋਂ ਕੌਣ ਸਹਾਰਾ
