ਲੱਗੇ ਦੁੱਖ ਹਯਾਤੀ ਨਾਲ਼ ਹੰਢਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ

ਲੱਗੇ ਦੁੱਖ ਹਯਾਤੀ ਨਾਲ਼ ਹੰਢਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ
ਕੁੱਛੜ ਚੱਕ ਕੇ ਬਾਲਾਂ ਵਾਂਗ ਖਿਡਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ

ਨੈਣ ਪਿਆਸੇ ਤਰਸ ਗਏ ਦੀਦਾਰ ਨਾ ਹੋਇਆ
ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਸੰਗ ਦਿਲ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਚਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ

ਡੁੱਬ ਗਿਆ ਦਿਨ ਫੇਰ ਨਾ ਸੱਜਣ ਨੇੜੇ ਆਇਆ
ਬਣੇ ਅਤੇ ਬੈਠੇ ਕਾਂਗ ਉਡਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ

ਹਰ ਬੰਦਾ ਈ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਵੈਰੀ ਦੱਸੇ
ਅਸੀਂ ਤੇ ਨਫ਼ਰਤ ਵਾਲੀ ਅੱਗ ਬੁਝਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ

ਘੁੰਮਣਘੇਰੀ ਦੇ ਵਿਚ ਬੀੜੀ ਫਸ ਗਈ ਸਾਡੀ
ਕੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਜਾਨ ਬਚਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ

ਭੁੱਲਣ ਨਾ ਉਹ ਹਿਜਰ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਕਾਲੀਆਂ ਰਾਤਾਂ
ਝੂਠੇ ਲਾਰੇ ਲਾ ਕੇ ਦਿਲ ਪ੍ਰਚਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ

ਸਦਫ਼ ਨੂੰ ਮਾਰ ਗਏ ਨੇ ਤੇਰੇ ਬੋਲ ਇਹ ਮਿੱਠੇ
ਇਸੇ ਆਸ ਤੇ ਕੀਤੇ ਕੋਲ਼ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਪਏ ਆਂ