پَھل

سبز کٹوری مِٹھا بھت
لوو سہیلیو ہتھو ہتھ

پاروں آئے پائے
اوہناں نے سر اپنے کٹائے

پہلاں ساں میں آلی بھولی
فیر سوائی کھٹی چولی
جاں میں کیتا سُوہا بھیس
اُٹھ پیا مینوں اچکا ویس

سیّو نی اک ناری ڈِٹھی
وچوں اُتوں ساری مِٹھی

شام رنگ تے اوہدا مُکھ
سنگھنے پتیاں والا رُکھ
ماس اس دا ہر کوئی کھاوے
ہڈی سٹ پرانہہ ، ہتھ ودھا اگانہہ

مانواں اوہناں دیاں لیر پلیر، پتر اوہناں دے وٹیاں
ایہہ بُجھارت نہ بُجھیں تاں مناں تیریاں پٹیاں

نِکی جیہی لوٹکی پانی نال بھری
بھن کے اوس دا پانی پیون
گل کراں کھری