ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ
ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ ਓ ਸੰਗਿਆ, ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ
ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ ਓ ਸੰਗਿਆ, ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ
ਪਿੰਡਾ ਕਪੰਨੀ ਟਿਕਨੀ ਪਈ ਏ ਧੁੱਪਾਂ ਨੀ ਤਲਵਾਰ
ਕਲਾ ਬਹਿ ਕੇ ਤੜਫ਼ਾਂ ਪੱਕੇ ਬੀਹੜੇ ਨੇ ਬਸ਼ਕਾਰ
ਕਿਧਰ ਗਏ ਉਹ ਸੱਜਰੇ ਵੇਲੇ ਉਹ ਫੁੱਲਾਂ ਨੇ ਹਾਰ
ਕਿਧਰ ਗਈਆਂ ਦੋਸਤੀਆਂ ਤੇ ਕਿਧਰ ਗਏ ਉਹ ਡਾਰ
ਧਰਤੀ ਤਿਹਾੜੀ ਸਹੇਲੀ ਸੀ, ਤੇ ਵੇਲ਼ਾ ਮਹਾੜਾ ਯਾਰ
ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ ਓ ਸੰਗਿਆ, ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ
ਬੂਟੇ ਕੱਪ ਕੱਪ ਬਾਲਣ ਬਾਲਿਆ ਹਾਏ ਢਿੱਡਾਂ ਨਾ ਸੇਕ
ਜਿਥੇ ਇਹ ਗਮਲਾ ਏ ਓਥੇ ਹੋਣੀ ਸੀ ਹਿੱਕ ਧਰੇਕ
ਪੈਸੇ ਦੇ ਕੇ ਬਿੱਟੇ ਆਂਦੇ ਘਰਾਂ ਚ ਚਿਪਸਾਂ ਬਾਹੀਆਂ
ਅਸਾਂ ਜਾ ਜਿਲਾ ਕੌਣ ਏ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਮਿੱਟੀ ਚ ਧੁੱਪਾਂ ਰਾਹੀਆਂ
ਕੱਚੀ ਮਿੱਟੀ ਨੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਸੌਂ ਨਵੀਂ ਨਸਲ ਅਣਜਾਣ
ਕਿਸ ਕੀ ਕਿਸ ਕੀ ਦਿਸਣੇ ਫਿਰ ਸਾਂ ਅਸਾਂ ਅਲੀ ਅਰਮਾਨ
ਕੱਚੀ ਕਾਣਸਾਂ ਉਪਰ ਟੰਗੇ ਲੋਹੇ ਚੀਨੀ ਨੇ ਭਾਂਡੇ
ਨੀਨਦਰਾਂ ਨਾਲ਼ ਕੀ ਗੱਲ ਕਰਨੇ ਸੇ ਉਹ ਛੱਤਾਂ ਦੇ ਗਾ ਹੰਢੇ
ਉੱਚੇ ਲੰਮੇ ਸ਼ੀਂਹ ਜਵਾਨ ਸੇ ਜਸਰਾਂ ਕਹਵੇ ਨਿਆਂ ਕੁੜੀਆਂ
ਨਿੱਕੀਆਂ ਦੇ ਕੱਦ ਛੋਟੇ ਰਹਿ ਗਏ ਉਹ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਬਣੀਆਂ
ਮਹਾ ੜੇ ਗਰਾਈਂ ਵਿਚ ਆ ਗਈ ਬਿਜਲੀ, ਗੱਲ ਤੇ ਇਹ ਚੰਗੀ ਸੀ
ਪਰ ਗਲੀਆਂ ਤੂੰ ਰੁੱਸ ਗਈ ਉਹ ਜਿਹੜੀ ਰੰਗਾ ਰੰਗੀ ਸੀ
ਕੱਚੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ਪੱਕਿਆਂ ਹੋਈਆਂ ਕਾਰਾਂ ਭਰਨ ਫ਼ਰਾਟੇ
ਕੁੜੀਆਂ ਹੁਣ ਨਈਂ ਪਾਣੀ ਅਸ਼ਨੀਆਂ ਹਾਏ ਅਕਲਾਂ ਨੇ ਘਾਟੇ
ਸੁੱਕ ਗਏ ਘੱਲੇ ਖੋਹੇ ਉੱਪਰ ਹਾਸਿਆਂ ਨੇ ਸ਼ਰਨਾਟੇ
ਮੁਨਕਰ ਮਿੱਟੀ ਕਸਰਾਂ ਪੀਸਣ ਰਹਿਮਤਾਂ ਆਲੇ ਛਾਟੇ
ਅਸਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਨਾਈਂ ਉੱਪਰ ਮਾਰੇ ਆਪੋਂ ਕਾਟੇ
ਜ਼ ਵੀਆਂ ਬਿਖੁ ਬਿਖ ਸਿਆਂ ਪਰ ਬਣੇ ਤੇ ਸਾਂਝੇ ਸੇ
ਇਹ ਧਰਤੀ ਸੀ ਹੀਰ ਅਸਾਡੀ ਤੇ ਅਸਾਂ ਰਾਂਝੇ ਸੇ
ਬੱਟ ਬੱਟ ਹਿੱਕ ਦੂਏ ਕੀ ਤੁਕਾਂ ਗਲੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘਣੇ
ਆਖ ਨਾ ਸੁਕਣੇ ਖ਼ੀਰੀ ਸੁਲਾ ਸ਼ਰਮ ਬਸ਼ਰਮੀ ਖਨਗਨੇ
ਖ਼ੋਰੇ ਕਿਸ ਨੇ ਛੋੜੀ ਸੁੱਚੀਆਂ ਦਿਲਾਂ ਨੇ ਵਿਚ ਪਲਿਆਰ
ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ ਓ ਸੰਗਿਆ, ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ
ਗੰਦਲਾਂ ਤੇ ਸਾਗਾਂ ਵਿਚ ਪੱਕਣੀ ਹਿੰਗਾਂ ਨੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ
ਵਿਚ ਖੋਹੇ ਨਿਆਂ ਸਾਵੀਆਂ ਮਿਰਚਾਂ, ਅੱਖੀਆਂ ਚ ਅੱਛੇ ਲੌ
ਮਾਇ ਨੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾ ਅੱਧ ਰੜਕਾ ਨਾਲ਼ ਮਕਈ ਨੀ ਰੋਟੀ
ਵੇਲ਼ਾ ਕੀ ਕੁੱਝ ਖੁਸ ਘੁਣਨਾ ਏ ਔਕੋ ਤਾੜਾ ਲੋਟੀ
ਜਿਥੇ ਸਿਰੇ ਕੀ ਚਾ ਕੇ ਝੱਲਣੇ ਸੇ ਕਣਕਾਂ ਨੇ ਸਿੱਟੇ
ਇਥੇ ਜਮ ਆਏ ਬਿਜਲੀ ਨੇ ਖੰਬੇ ਪੁੱਤਰ ਪੁੱਟੇ
ਮਸਲਾ ਇਹ ਏ ਇਸ ਮਿਲਕੇ ਬੇਜੋੜ ਤਰੱਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ
ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਤਰੱਕੀਆਂ ਨੇ ਨਾਈਂ ਉੱਪਰ ਸਭ ਯਹਕਿਆਂ ਹੋਈਆਂ
ਰਾਹਨੇ ਗਾ ਹੁਣੇ ਆਲਿਆਂ ਜ਼ ਵੀਆਂ ਵਿਚ ਪਏ ਬੰਗਲੇ ਬਣਨੇ
ਹੇਜ਼ਓਂ ਮਰਨਿਆਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨਾਲ਼ ਘਲੋਟੇ ਕੰਗਲੇ ਬਣਨੇ
ਧਰਤੀ ਕੀ ਕੈਦੀ ਕਰਨੇ ਤੀਂ ਕਾਲੇ ਜੰਗਲੇ ਬਣਨੇ
ਮਹਾਜਰ ਬੂਟੇ ਲਾਣੇ ਨਾਲ਼ ਨਹੀਂ ਮੌਸਮ ਰੰਗਲੇ ਬਣਨੇ
ਮਹਾ ੜੇ ਗਰਾਈਂ ਨੀ ਹਯਾਤੀ ਖਾ ਗਏ ਸ਼ਹਿਰ ਨੇ ਕੂੜ ਬਪਾਰ
ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ ਓ ਸੰਗਿਆ, ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ
ਵੇਲੇ ਨੇ ਬੇਲੇ ਵਿਚ ਮੱਕੀ ਘਲਹਾ ਤੱਕ ਕੇ ਯਮਲਾ
ਭੁੱਲੀਆਂ ਕੱਥੀਆਂ ਹੱਡੀਂ ਸੁੱਤਿਆਂ ਯਾਦਾਂ ਕੀਤਾ ਹਮਲਾ
ਡੀ ਐਚ ਏਸ ਤੇ ਬਹਿਰ ਯੇ ਰਲ਼ ਖਾਹਦਾ ਕੈਂਟ ਤੇ ਬਿਮਲਾ
ਜ਼ ਵੀਆਂ ਬੀਚ ਬਟਾ ਕੇ ਵੀ ਕਦੇ ਹੋਇਆ ਏ ਉੱਚਾ ਸ਼ਿਮਲਾ
ਮਹਾੜੀ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾ ਜਵਾਬ ਤੇ ਦੇ ਓਏ ਨੰਬਰਦਾਰ
ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ ਓ ਸੰਗਿਆ, ਕਿਧਰ ਗਿਆ ਪੋਠੋਹਾਰ