ਇਹ ਤੱਕਿਆ ਏ ਜਿਸ ਦਿਨ ਦੀ ਅੱਖ ਖੋਲੀ ਏ ਹਰ ਪੰਛੀ ਦੀ ਆਪਣੀ ਆਪਣੀ ਬੋਲੀ ਏ ਵੰਨ-ਸੁਵੰਨੀਆਂ ਗ਼ਮ ਦੀਆਂ ਲੀਰਾਂ ਲੱਭੀਆਂ ਨੇ, ਜਦ ਵੀ ਪੰਡ ਹਿਆਤੀ ਦੀ ਮੈਂ ਫੋਲੀ ਏ ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਲ ਸੁਨਾਣਾ ਚਾਹਿਆ ਤੇ ਲੱਗਿਆ, ਦੁਨੀਆ ਮੂੰਹੋਂ ਗੁੰਗੀ ਕੰਨੋਂ ਬੋਲੀ ਏ ਸ਼ਹਿਨਾਈਆਂ ਦੀ ਗੂੰਜ ਏ ਨਾਲੇ ਚੀਕਾਂ ਨੇ, ਵੇਖ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮੱਯਤ ਏ ਯਾ ਡੋਲੀ ਏ ਇੰਜ ਲੱਗਦਾ ਏ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ ਰਾਜ਼ ਦੀਆਂ, ਜਿਉਂ ਬੇਲੇ ਵਿਚ ਹਰਨੀਆਂ ਦੀ ਇਕ ਟੋਲੀ ਏ
