حیدر عباس

حیدر عباس چک 240 ج ب ہندلانہ، تحصیل بھوآنہ وچ جمے تے اوتھے ای ابتداٸی تعلیم وی لٸی۔ مڑ دو سال پوسٹ گریجویٹ کالج جھنگ اِچ پڑھدے رہے جتھوں ایف اے پاس کیتا۔ اس توں بعد اوناں سیاسیات وچ بی ایس آنرز پنجاب یونیورسٹی لاہور چوں دو ہزار اِکی وچ مکمل کیتا۔ بچپن تو ادب پڑھن دی عادت پے گٸی تے چودہ سال دی عمر وچ شعر کہنے شروع کیتے۔ حیدر عباس پنجابی دے جھنگوچی لہجے وچ نثری نظم دے بانی شاعر ہین۔ او نویکلے اسلوب دے شاعر ہین۔ غزل ہووے، آزاد نظم ہووے یا نثری نظم، اونہاں دی شاعری فطرت تے سماج دے ڈوگھے ، لطیف، تخلیقی تے شعری مشاہدے دا بےنظیر نمونہ بنڑ جاندی اے۔ او عالمی ادب نال وی جڑے ہوٸین تے مقامی ادب نوں وی اپنے مطالعے دا حصہ بنڑاٸی رکھدن۔ پنجابی شاعراں وچوں وارث شاہ، شوکمار بٹالوی، اوتار سنگھ پاش جیہے شاعراں اونہانوں متاثر کیتا اے۔ اور جتھے پرانے سماج دی خرافات تے تنقید کردے ہین اوتھے ای او نویں سماج دی ساہوکار تے پست ذہنیت نوں وی دھتکار دیندن۔ اونہاں دی شاعری وچ لوکاٸی دے دکھاں تے پیڑاں دا گہرا تے اٌوپرا شعری اظہار ملدا اے۔انہاں رومانوی نظماں وی لکھین کدی اور فرد نوں موضوع بنڑیندن تے کدی جگ نوں۔ او دھرتی دی ثقافت نوں علاماتاں، استعاریاں نال اینج پیش کردن کہ قاری دی کلپنا اور سوچ دی کایا کلپ ہو جاندی اے۔ اونہاں دی شاعری وچ تخیل تے مشاہدہ بہت گہرا تے وسیع اے۔