ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕੇ ਉਹ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹਰੇ, ਖੋਲ ਤਾਵੀਜ਼ੋਂ ਕੱਢੇ
ਮਲਿਕਾ ਸੁਣੀਂਦੀ ਤੇ ਆਇਆ, ਉਹ ਟਿਕਾਣੇ ਛੱਡੇ
ਕੀਤਾ ਵੁਜ਼ੂ ਦੋਗਾਣਾ ਪੜ੍ਹਿਆ, ਕਰਦਾ ਫੇਰ ਦੁਆਏਂ
ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੱਲ ਕਰੀਂ ਰੱਬ ਸਾਇਨਿਆ ,ਹੋਵਣ ਰੱਦ ਬੁਲਾਈਂ
ਨਾ ਕੋਈ ਜ਼ੋਰ ਦਲੇਰੀ ਮੇਰੀ, ਨਾ ਕੁਦਰਤ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹਰੇ
ਸਭ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਸਾਈਂ ਤੌਹੀਨ, ਹੁਕਮ ਤੇਰਾ ਹੈ ਮੂਹਰੇ
ਹੁਕਮ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਕੱਖ ਨਾ ਹਿਲਦਾ, ਜੋ ਚਾਹੇਂ ਸੌ ਹੁੰਦਾ
ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਪ ਦਲੇਰੀ ਬਖ਼ਸ਼ੇਂ ਉਹ ਮੈਦਾਨ-ਏ-ਕੱਹਲਵੁਨਦਾ
ਤੇਰੇ ਮਾਣ ਤਰਾਣ ਦਲੇਰੀ, ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਕੋਈ ਢੇਰੀ
ਮਾਰੇਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਿਓ ਅਸਾਡਾ, ਸਾਹਮ ਪਿਆ ਮੈਂ ਤੇਰੀ
ਫ਼ਾਤਿਹਾ ਖ਼ੈਰ ਦਰੂਦ ਦੁਆਏਂ, ਆਮੀਂ ਆਖ ਮੁਕਾਈਆਂ
ਮੁਹਰੇ ਖੋਲ ਨਦੀ ਨੂੰ ਦਸਯ-ਏ-, ਦਰਿਆ ਮੌਜਾਂ ਆਇਆਂ
ਕਾਂਗ ਚੜ੍ਹੀ ਹੱਕ ਵਾਂਗ ਤੋਫ਼ਾਨੇ, ਸ਼ੋਕੁ ਸ਼ੌਕ ਕਹਿਰ ਦੀ
ਘੜੀ ਪਿੱਛੋਂ ਸੰਦੂਕ ਲਿਆਂਦਾ, ਬਾਹਰ ਮੌਜ ਲਹਿਰ ਦੀ
ਪਾਣੀ ਧੱਕ ਕਿਨਾਰੇ ਆਂਦਾ, ਦਿੰਦੇ ਆਨ ਖਲੂਵਿਆ
ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ਕਰ ਯਾਦ ਰਬੇ ਨੂੰ, ਪਕੜਨ ਉੱਤੇ ਹੋਇਆ
ਪੜ੍ਹ ਬਿਸਮ ਅੱਲ੍ਹਾ ਕਲਮਾ ਜਲਦੀ, ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਹੱਥ ਪਾਇਆ
ਯਾਕਾਦਰ ਯਾਗ਼ਾਲਬ ਕਹਿ ਕੇ, ਸੰਦ ਵਿਕੇ ਨੂੰ ਚਾਇਆ
ਇਸ ਬੰਗਲੇ ਵਿਚ ਜਾ ਟਿਕਾਇਆ ,ਜਿਸ ਵਿਚੋਂ ਸਨ ਆਏ
ਹਰ ਮੋਰੀ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਸਾਰੇ, ਮੁਹਕਮ ਬੰਦ ਕਰਾਏ
ਆਜ਼ਮ ਇਸਮ ਮੁਬਾਰਕ ਪੜ੍ਹ ਕੇ, ਚਾ ਸੰਦੂਕ ਹੁਗਾੜੇ
ਵਿਚ ਕਬੂਤਰ ਚਿੱਟਾ ਡਿੱਠਾ, ਰਾਹ ਨੱਸਣ ਦੇ ਤਾੜੇ
ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕੇ ਬਾਜ਼ਾਂ ਵਾਲਾ, ਕਰਕੇ ਛੁੱਟ ਸ਼ਿਤਾਬੀ
ਪਨਜਿਏ ਮਾਰ ਕਬੂਤਰ ਫੜਿਆ ,ਜਿੱੀਵਂ ਕੀੜਾ ਮੁਰਗ਼ਾਬੀ
ਬੰਗਲੇ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਵਗਾਇਆ, ਵੱਢ ਧੜੋਂ ਸਿਰ ਉਸਦਾ
ਜਾਂ ਸਿਰ ਵੱਖ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਧੜ ਥੀਂ, ਫੇਰ ਨਹੀਂ ਕੁਝ ਖੁਸਦਾ
ਝੱਖੜ ਮੀਂਹ ਵੱਲੋ ਹੁੱਨਾ ਆਇਆ, ਗਰਦ ਗ਼ੁਬਾਰ ਹਨੇਰੀ
ਅੰਬਰ ਧਰਤੀ ਕੁਝ ਨਾ ਦੱਸੇ, ਧਦੂੰਕਾਰ ਚੋਫੀਰੀ
ਅਸਮਾਨਾਂ ਥੀਂ ਲੋਹੂ ਢੱਠਾ, ਜ਼ਿਮੀਂ ਹੋਈ ਆ ਰੱਤੀ
ਮੱਤ ਡਰ ਜਾਵੇ ਮਲਿਕਾ ਖ਼ਾਤੋਂ, ਅੰਦਰ ਉਹਲੇ ਘੱਤੀ
ਧਦੂੰਕਾਰ ਹੋਇਆ ਕੁਝ ਮਟੱਹਾ ,ਦਿਓ ਹਵਾਇਯੋਂ ਢੱਠਾ
ਵੱਡਾ ਬੁਲੰਦ ਅਵਾਜ਼ਾ ਹੋਇਆ, ਜਿੱੀਵਂ ਕਰ ਢਹਿੰਦਾ ਕਟੱਹਾ
ਉਪਰਲਾ ਧੜ ਸਾਰਾ ਉਸ ਦਾ, ਕਾਫ਼ੂਰੀ ਰੰਗ ਚਿੱਟਾ
ਲੱਕੋਂ ਹੀਇਠ ਸਿਆਹ ਤਮਾਮੀ, ਕਿਆ ਤਲੀਆਂ ਕਿਆ ਗੱਟਾ
ਨੱਕ ਵਿਚ ਸਾਸ ਕੁਨਬੇ ਤੇ, ਆਖੇ ਵਾਹ ਦਲੇਰ ਜਵਾਨਾ!
ਤੇਰੇ ਜੈਸਾ ਦੁਨੀਆ ਉੱਤੇ, ਹੈ ਅੱਜ ਕੌਣ ਤਵਾਨਾ
ਮੇਰੇ ਜਿਹਾ ਦਲੇਰ ਬਹਾਦਰ ਦੇਵਤਿਆਂ ਪਰ ਭਾਰਾ
ਤੁਧ ਅਨਸਾਨੇ ਮਾਰ ਗਵਾਇਆ ਹੈਂ ਕੋਈ ਲੋਕ ਨਿਆਰਾ
ਉਲ ਐਸੀ ਜਾਈ ਆਉਣ, ਨਾਹੀਂ ਕੰਮ ਇਨਸਾਨਾਂ
ਤੂੰ ਕੋਈ ਮਰਦ ਕਰਾਮਤ ਵਾਲਾ, ਉੱਡਦਾ ਫਿਰੇਂ ਜਹਾਨਾਂ
ਮੇਰਾ ਤੇ ਕੋਈ ਜ਼ੋਰ ਨਾ ਚਲਦਾ ,ਮਾਰ ਗਵਾਈਵਈ ਮੈਨੂੰ
ਬਾਪ ਮੇਰੇ ਥੀਂ ਕੱਤ ਵੱਲ ਨੱਸ ਸੀਂ, ਜਾਣ ਨਾ ਦੇਸੀ ਤੈਨੂੰ
ਕਰ ਗੱਲਾਂ ਦਮ ਦੇਵਨ ਲੱਗਾ ,ਐਸਾ ਨਾਅਰਾ ਮਾਰੇ
ਮੁੱਛ ਮੋਏ ਦਰੀਆਏ ਵਿਚੋਂ, ਲਗਯ-ਏ-ਤੁਰਨ ਕਿਨਾਰੇ
ਨਡੀਂ ਹੇਠ-ਏ-ਹੋਇਆਂ ਢਿੱਡ ਉੱਤੇ ,ਤੁਰਦੇ ਮੁੱਛ ਮੋਏ ਸਨ
ਦੇਵ ਮੋਇਆ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਹੋਰੀਂ, ਦੂਏ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋਏ ਸਨ
ਸੈਫ਼ ਮਲੂਕ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ਪੜ੍ਹਦਾ, ਇਹੋ ਹਰਫ਼ ਜ਼ਬਾਨੋਂ
ਹੋਰੀ ਬਹਿਰੇ ਵਿਚ ਸੁਣਾਵਾਂ, ਬੀਤ ਬਣਾ ਤੁਸਾਨੂੰ
ਤੌੱਕਲ ਅਲਾਈ ਰੱਬ-ਏ-ਅਲੱਸਮਾਇ
ਵਸੱਲਮ ਬੀਹ ਸੁਬਹ-ਏ-ਅਲ
ਰੂਹ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦਾ ਦੋ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹਰੇ, ਸਿਦਕ ਮੁਹੱਬਤ ਭਾਈ
ਹਿਰਸ ਹਵਾ ਦੁਨੀ ਦਾ ਬੰਗਲਾ, ਤਣ ਕੋਟੇ ਦੀ ਜਾਈ
ਆਜ਼ ਹਿਰਸ ਦੋ ਸ਼ੇਰ ਕਲਾਂ ਦੇ, ਕੁਫ਼ਲ ਦਰਾਂ ਬਦਬਖ਼ਤੀ
ਮਲਿਕਾ ਖ਼ਾਤੂਨ ਇਹ ਦਲ ਸੁੱਤਾ, ਸ਼ਹਿਵਤ ਜਾਦੂ ਤਖ਼ਤੀ
ਨਫ਼ਸ ਅਸਾਡਾ ਦਿਓ ਮਰ ਯੁਲਾ, ਗ਼ਫ਼ਲਤ ਨਦੀ ਡੂੰਘੇਰੀ
ਜਿਹਲ ਸੰਦੂਕ ਹੋਏ ਦਰ ਪੱਕੇ, ਕੁੰਜੀ ਅਸਮ ਚੰਗੇਰੀ
ਪਨਕੱਹੀ ਪਿੰਜਰਿਆਂ ਵਿਚ ਹੱਸਾਂ, ਪੰਜ ਬਾਤਨ ਪੰਜ ਜ਼ਾਹਰ
ਬਾਗ਼ ਅਰਮ ਵੱਲ ਤਾਂਘਾਂ ਕਰਦੇ, ਨਿਕਲਣ ਹੋਏ ਨਾ ਬਾਹਰ
ਬਾਬਲ ਮੁਰਸ਼ਦ ਜਿਸ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹਰੇ, ਤੋਹਫ਼ਾ ਚੀਜ਼ ਪੁਚਾਈ
ਇਸ ਦੇ ਦਿੱਤੇ ਲੈ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹਰੇ, ਹਿੰਮਤ ਕਰੀਂ ਕਮਾਈ
ਮਲਿਕਾ ਖ਼ਾਤੂਨ ਸੁੱਤੀ ਜਾਗੇ, ਖ਼ਬਰ ਦੀਏ ਦਿਲਬਰ ਦੀ
ਚਲਯ-ਏ-ਨਾਲ਼ ਜਮਾਲ ਦੁਸਾਲੇ, ਸਮਝੋ ਰਮਜ਼ ਫ਼ਕ਼ਰ ਦੀ
ਪਰ ਕਰ ਆਨ ਸ਼ਰਾਬ ਪਿਆਲਾ, ਸਾਕੀ ਰੰਗ ਰੰਗੀਲਾ
ਸਹਲ ਹੋਵੇ ਫਿਰ ਰੰਜ ਮੁਸੀਬਤ, ਜਾਂ ਸੰਗ ਟੁਰੇ ਵਸੀਲਾ
ਪਿਓ ਨਸ਼ਾ ਜਿੱੀਵ ਮਸਤੀ ਆਵੇ, ਜਾਨ ਕਜ਼ੀਏ ਸਾਰੇ
ਨਗਾਲੋਂ ਫਿਰ ਸ਼ਾਹ ਕਹਾਵਾਂ, ਵਿਛੜੇ ਮਿਲਣ ਪਿਆਰੇ
