ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਲ ਸੁਣਾ ਈਏ ਕੀ
ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਪੱਘਰ ਼ ਕੀ
ਮੰਨਣਾ ਨਹੀਂ ਜਦ ਕਾਫ਼ਰ ਨੇ
ਮਿੰਨਤਾਂ ਤਰਲੇ ਪਾਈਏ ਕੀ
ਦੁਨੀਆ ਤਿਲਕਣਬਾਜ਼ੀ ਏ
ਇਥੇ ਪੈਰ ਜਮਾ ਈਏ ਕੀ
ਕਿੱਕਰ ਜੰਮਿਆਂ ਬਾਤਾਂ ਥੀਂ
ਮਹਿਫ਼ਲ ਨੂੰ ਗਰਮਾ ਈਏ ਕੀ
ਵੇਲ਼ਾ ਬਹੁੰ ਸਖ਼ਤੀਰਾ ਏ
ਦਲੜੀ ਨੂੰ ਫ਼ਰ ਮੁਈਏ ਕੀ
ਉਹ ਤੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਵੈਰੀ ਏ
ਉਹਨੂੰ ਯਾਰ ਬਨਈਏ ਕੀ
ਖ਼ਾਲਮਖ਼ਾਲੀ ਹੱਥ ਲੈ ਕੇ
ਜ਼ਫ਼ਰਾ ਘਰ ਨੂੰ ਜਾਈਏ ਕੀ
