وے میرے سوہنیا سجنا

وے تیرے عشق دا چرخہ
رہواں دن رات میں کتدی
میں لا کے تند ہنجوآں دی
سدا ہوکے رہواں وٹدی

پئے نیں جھولی وچ
میرے جدوں دے غم جگراتے
میں دیوے بال یاداں دے
سپارے عشق ہاں رٹدی

کِسے بھنورے دے وانگوں اج
میری اک ریجھ مر گئی اے
تیری یاداں دے پُھلاں توں
تریلاں غم دیاں چٹدی

توں تے آکھیا سی
آ جاواں گا اگلے چیتر وچ
مہینے گن دیاں ساڈی
وے بیبا جن د جائے گھٹدی

تیرے جو سنگ نیوں لایا
ایہو بنیا جرم ڈاڈھا
ہے تاہیوں چھج نموشی وچ
ایہ دنیا ناں میرا چھٹدی

وے میرے سوہنیا سجنا!
وے تیرے ہجر دی دھرتی
کلیجے دا لہو منگدی
نہ پیڑاں توں ہے شرماندی
نہ درداں توں ذرا سنگدی

جی میں اوہ ہیر ہاں جس توں
سمے دے کھیڑے وی رسے

نہ اج میں رانجھیاں جوگی
نہ اج میں رہ گئی جھنگدی

گلیتی شرم دی بن کے
رواجاں توں میں ڈر ڈر کے
لُکا کے منہ خراباں توں
محلّہ عشق ہاں لنگھدی

بچو اس عشق دی لت توں
ایہ لوکو ایہنی ڈاہڈی جے
کسے دے سر چہ کھیہ پاوے
کسے نوں دار تے ٹنگدی

تباہیاں کرکے پچھدے رہے
مرے توں لیکھ میرے ای
جویں ددھ پی کے وی سپنی رہے
مالک نوں پئی ڈنگدی
وے میرے سوہنیا سجنا !