ਤਾਂਘ ਦੀ ਭੰਨ ਬੜੀ ਜ਼ਹਿਰੀ ਏ ਨਮੀ ਨਮੀ ਪੀੜ ਨਾਲ਼ ਲੂੰ ਲੂੰ ਹਨਬ ਗਿਆ ਏ ਪਰ ਮੈਂ ਹੁਣ ਹਾਹ ਨਹੀਂ ਭਰਨੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਕੋਲੋਂ ਨੱਸ ਕੇ ਤੇਥੋਂ ਦੂਰ ਹੋਣ ਦੀ ਰਾਹ ਲੱਭ ਰਹੀ ਆਂ ਮੈਂ ਹਫ਼ ਗਈ ਆਂ ਪਰ ਥੱਕੀ ਨਹੀਂ