ਐਵੇਂ ਤੇ ਨਈਂ ਦੀਵਾ ਬਲਦਾ
ਪਾਲਣ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਗੱਲ ਦਾ
ਉਹਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਬੰਨ ਕੇ ਟੁਰ ਪਏ
ਓਬੜ ਰਾਹ ਤੇ ਪੈਂਡਾ ਥਲ ਦਾ
ਹਿਜਰ ਤੇਰੇ ਦੀ ਪੀਂਘ ਚੜ੍ਹੀ ਏ
ਮੌਤ ਹੁਲਾਰਾ ਕਿਸਰਾਂ ਠਲਦਾ
ਮੁੜ ਜਾਣਾ ਸੀ ਬਣ ਦਾ ਉਹਦਾ
ਕਿਥੋਂ ਤੀਕ ਉਹ ਮਿਹਣੇ ਝੱਲਦਾ
ਵੇਲੇ ਵੇਲ੍ਹ ਨਈਂ ਦਿੱਤੀ ਆਜ਼ਮ
ਉਹ ਤੇ ਰੋਜ਼ ਏ ਸੱਦੇ ਘਲਦਾ
ਹਵਾਲਾ: ਸਾਈਂ ਸਨੀਹੜੇ ਘੱਲੇ, ਆਜ਼ਮ ਮੁਲਕ; ਸਾਂਝ; ਸਫ਼ਾ 35 ( ਹਵਾਲਾ ਵੇਖੋ )
