ਜ਼ਿੰਦਗੀ

ਚਰਖ਼ਾ ਡਾਹ ਕੇ ਬੈਠੀ ਉਂਜੇ
ਪੂਣੀ ਪੂਣੀ ਤੇ ਦਿਲ ਖੁੰਝੇ

ਦਰਦ ਤੁਰ ਕਲਾ ਲੂੰ ਲੂੰ ਸਿਲੇ
ਤੰਦ ਗ਼ਮਾਂ ਨੀ ਵਧਣੀ ਵੰਜੇ

See this page in  Roman  or  شاہ مُکھی

ਬਾਕੀ ਸਦੀਕੀ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ