ਟੁਰ ਗਏ ਸਾਰੇ ਗ਼ੈਰਤਮੰਦ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਅਸਾਡੇ
ਹਿਜੜਿਆਂ ਦਾ ਦੂਰ ਵੇ ਰੱਬਾ ਲੋੜ ਅਸਾਨੂੰ ਨਰ ਦੀ ।
ਚੌਧਰ ਬੂਟਾਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਂਦੀ ਪਾਰ ਸਮੁੰਦਰੋਂ
ਝੋਲ਼ੀ ਚੱਕ ਸਿਆਸਤ ਪਈ ਫਿਰ ਉਸਦਾ ਪਾਣੀ ਭਰਦੀ ।
ਮਰ ਮੁੱਕ ਗਈ ਏ ਗ਼ੈਰਤ ਲਗਦੀ ਸਰਕਾਰੋਂ ਦਰਬਾਰੋਂ
ਦਿਲ ਦੇ ਜ਼ਖ਼ਮ ਦਿਖਾਈਏ ਕਿਹਨੂੰ ਨਹੀਓਂ ਦਿਸਦਾ ਦਰਦੀ ।
ਮਿਹਨਤ ਪਿਆਰ ਮੁਹੱਬਤ ਮੱਕੇ ਦੇਸ ਅਸਾਡੇ ਵਿਚੋਂ
ਹਵਸ ਪ੍ਰਸਤੀ ਵੱਧ ਗਈ ਹਰ ਥਾਂ ਅਕਲ ਪਈ ਘਾ ਚਰਦੀ ।
ਮਾਂ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਦੇ ਰਖਵਾਲੇ ਪੁੱਤਰ ਹੋਏ ਕਪਤਰ
ਵੰਨ ਸੋਨੇ ਦੁੱਖ ਜੁਨੈਦ ਅਕਰਮ ਪਈ ਧਰਤੀ ਜਰਦੀ
