ਸ਼ਾਹ ਫ਼ਗ਼ਫ਼ੂਰ ਕੀਤਾ ਚਾ ਰੁਖ਼ਸਤ ,ਕੀਤੀ ਆਪ ਤਿਆਰੀ
ਬੁਡ੍ਹੇ ਥੀਂ ਪੁੱਛ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ,ਪਤਾ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਸਾਰੀ
ਬਾਦਬਾਨ ਸਿਦੱਹੇ ਕਰ ਲਾਏ ,ਠੇਲ੍ਹ ਦਿੱਤੇ ਸਭ ਬੇੜੇ
ਵੱਜਣ ਬਾਜੇ ਗਾਣ ਗੱੋਈਏ ,ਸਾਜ਼ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਕਰ ਛਿੜੇ
ਇਸਤੰਬੋਲ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਕੇ, ਹੋਇਆ ਸ਼ਾਹ ਰਵਾਨਾ
ਤੀਰੋਂ ਤੇਜ਼ ਚਲਾਉ ਬੇੜੇ ,ਕਹਿਓਸ ਕੁਸ਼ਤੀ ਬਾਣਾਂ
ਬੇੜੇ ਵਾਵੁਘੋੜੇ ਚਾੜ੍ਹੇ ,ਜਾਂਦੇ ਵਿਚ ਸੁਰਾੜਿਏ
ਛ ਮਹੀਨੇ ਗਏ ਚਲਾਈ ,ਖੁੱਲੇ ਨਾ ਹੱਕ ਦਿਹਾੜਿਏ
ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਵਿਚ ਰਿਹਾ ਸਭ ਆਦਮ, ਘੋੜੇ ਵਿਹਤਰ ਸਾਰੇ
ਨਾ ਕੋਈ ਖ਼ਫ਼ਗੀ ਤੰਗੀ ਆਈ, ਨਾ ਉਹ ਵਾਵੁ ਮਾਰੇ
ਤਾਂ ਫਿਰ ਹੱਕ ਦਿਹਾੜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ, ਟਾਪੂ ਨਜ਼ਰੀ ਆਇਆ
ਬੇੜੇ ਜਾ ਲਗਾਏ ਓਥੇ, ਡਿੱਠਾ ਥਾਂ ਸੁਹਾਇਆ
ਮੇਵੇ ਰੰਗਾਰੰਗ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ,ਅਸ਼ਕਾਰਾਂ ਦਏ ਟੋਲੇ
ਖ਼ੁਸ਼ ਆਵਾਜ਼ ਹਰ ਪੰਖੀ ਓਥੇ ,ਨਾਲ਼ ਸੁਰਾਂ ਦਏ ਬੋਲੇ
ਚਾਅ ਮੁਕਾਮ ਕੀਤਾ ਸ਼ਹਿਜ਼ਾਦੇ, ਖਾਣ ਲੱਗੇ ਉਠ ਮੇਵੇ
ਕੀਕਰ ਕਰਾਂ ਆਰਾਮ ਮੁਹੰਮਦ ,ਜੇ ਰੱਬ ਕਰਨ ਨਾ ਦੇਵੇ
ਸਭਨੀਂ ਗੱਲੀਂ ਖ਼ੂਬ ਜ਼ਜ਼ੀਰਾ, ਖ਼ਲਲ ਬੜੇ ਦੋ ਓਥੇ
ਇਸੇ ਗੱਲੋਂ ਰਹੇ ਵੀਰਾਨੀ, ਵਸਦਾ ਨਾ ਕੁ ਓਥੇ
ਹੱਕ ਬਘਿਆੜ ਮਰੀਲੇ ਮੰਦੇ ,ਮਾਰਲੇ ਜਾਵਣ ਘੋੜੇ
ਦੂਜਾ ਪੰਖੀ ਉਡਦੇ ਆਉਣ, ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਬੇ ਊੜੇ
ਆਦਮੀਆਂ ਨੂੰ ਚਾਅ ਖੜੀਨਦੇ ,ਜਾ ਕਿੱਤੇ ਵੱਲ ਖਾਂਦੇ
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿਹਾੜ ਗੁਜ਼ਾਰੀ, ਲੋਕ ਹੋਏ ਦਰ ਮਾਣਦੇ
ਰਾਤ ਪਈ ਤਾਂ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚੋਂ, ਨਿਕਲੇ ਮੁੱਛ ਹਜ਼ਾਰਾਂ
ਸਭਨਾਂ ਦਏ ਮਨਾ ਲਾਅਲ ਫੜੇ ,ਜੋ ਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਅੰਧਾਰਾਂ
ਜਿਉਂ ਅਸਮਾਨੀ ਤਾਰੇ ਰਸ਼ਨ, ਤੀਵੀਂ ਲਾਅਲ ਨੂਰਾਨੀ
ਲੋਅ ਲੱਗੀ ਸਭ ਰੋ ਦਰਿਆਵੇ ,ਆਈ ਵੇਖ ਹੈਰਾਨੀ
ਜੀਵ ਨੌਕਰ ਚੋਰ ਹਨੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ,ਬਾਲ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਤੇਲੀ
ਚਾਨਣ ਲਾਅ ਚੁਰਾਵਣ ਚੀਜ਼ਾਂ ,ਮੱਛਾਂ ਭੀ ਉਹ ਹੈਲੀ
ਚਾਨਣ ਕਰ ਦਰਿਆ ਕਿਨਾਰੇ ,ਆਦਮ ਫੜ ਫੜ ਖਿੜਦੇ
ਮਾਰ ਸ਼ਕਿਰ ਉਹ ਖਾਵਣ ਕਾਰਨ, ਲੈ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਵੜ ਦਏ
ਆਦਮ ਨਾਲ਼ ਦੁੱਗ਼ੇ ਦੇ ਮੱਛੀ ,ਕੱਢ ਦਰਿਆਉਂ ਖਾਂਦੇ
ਮੁੱਛ ਖਾਵਣ ਦਰਿਆਈਂ ਆਦਮ, ਦੋ ਵੀਂ ਬਦਲਾ ਪਾਂਦੇ
ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਨੇ ਮਾਲਮ, ਕੀਤਾ ਜੇ ਮੈਂ ਉਥੇ ਰਿਹਾ
ਆਦਮ ਘੋੜੇ ਫ਼ੱਜ ਮਸਾਲਾ, ਖਿੜ ਖਿੜ ਖਾ ਸਨ ਈਹਾ
ਸਭ ਸਿਪਾਹ ਅ ਕਟਹਿ ਕੀਤੀ ,ਮਾਲ ਅਸਬਾਬ ਸੰਭਾਲੇ
ਫ਼ਜਰੇ ਠੇਲ੍ਹ ਦਿੱਤੇ ਫਿਰ ਬੇੜੇ ,ਕਰ ਕੇ ਰੱਬ ਹਵਾਲੇ
ਕਰਨ ਇਬਾਦਤ ਨਾਲ਼ ਇਰਾਦਤ, ਹਰਦਮ ਯਾਦ ਇਲਾਹੀ
ਇੱਕੀ ਰੋਜ਼ ਰਹੇ ਫਿਰ ਚਲਦੇ ,ਘੜੀ ਨਾ ਲੈਂਦੇ ਸਾਹੀ
ਬਾ ਆਰਾਮ ਰਿਹਾ ਸਭ ਡੇਰਾ, ਤੰਗੀ ਕਿਸੇ ਨਾ ਪਾਈ
ਰੀਣ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਚੀਨ ਗੁਜ਼ਾਰਨ ,ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਜਾਈ
ਸਾਕੀ ਦੇ ਸ਼ਰਾਬ ਪਿਆਲਾ ,ਜਿਸਦਾ ਨਸ਼ਾ ਨਾ ਘ੍ਘੱਟੇ
ਆਇਆ ਵਕਤ ਤੂਫ਼ਾਨ ਕਹਿਰ ਦਾ, ਨਾਲ਼ ਹਿੰਮਤ ਦੇ ਕੱਟੇ
ਮਾਲ ਅਸਬਾਬ ਖਿੜ ਆਈਏ ਤੋੜੇ, ਬਚ ਰਹੀਏ ਤਣ ਜਾਨੋਂ
ਇਸ ਤੂਫ਼ਾਨੋਂ ਬੰਨੇ ਲੱਗੀਏ, ਬਖ਼ਰਾ ਲੈ ਇਮਾਨੋਂ
