ਮਾਰੋ ਨ੍ਹਿਰੀ ਬਿਰਹੋਂ ਦੀ ਚੱਲਦੀ ਏ
ਲਾਟ ਜਿੰਦੜੀ ਦੀ ਫੇਰ ਵੀ ਬਲਦੀ ਏ
ਦਿਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਢਲਿਆ
ਟਿਕੀ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੋਜ਼ ਢਲਦੀ ਏ
ਠੱਪ ਦਿੱਤੀ ਏ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਕਿਤਾਬ
ਯਾਦ ਕਿਉਂ ਵਰਕੇ ਫੇਰ ਉਥਲਦੀ ਏ ?
ਆ ਕੇ ਬੋਲੇ, "ਮੈਂ ਆਖਿਆ ਤਕ ਆਂ
ਬੱਝ ਗਈ ਉੱਗਿਆ ਕਿ ਬਲਦੀ ਏ "
ਜਿੰਦ ਇਕ, ਭਾਰ ਦੋ ਜਹਾਨਾਂ ਦਾ
ਤੰਦ ਪਈ ਪਰਬਤਾਂ ਨੂੰ ਝੱਲਦੀ ਏ
ਭਾਵੇਂ ਟੁੱਟੀਆਂ ਵਰ੍ਹੇ ਨੇ ਬੀਤ ਗਏ
ਪਰ ਨਜ਼ਰ ਆਵੇ ਗੱਲ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਏ
ਗਲੇ ਇਕ ਵਾਰ ਲੱਗ ਕੇ ਰੋਏ ਸਾਂ,
ਸਾਨੂੰ ਬੱਸ ਲਾਜ ਇਕੋ ਗੱਲ ਦੀ ਏ
ਸਾਡਾ ਕੰਮ ਹੈ ਸੰਵਾਰਨਾ ਘਰ ਨੂੰ
ਆਪੇ ਆ ਜਾਣਗੇ ਕੀ ਜਲਦੀ ਏ