ਮਾਏ ਨੀ! ਮੇਰਾ ਕਰੰਗ
ਪੁਯਿਆ ਫਿਰਦਾ ਗਿੱਧਾਂ ਸੰਗ
ਜਦ ਅੱਖ ਨੂੰ ਕਜੀਇ ਨੰਗ
ਮੈਨੂੰ ਦਿਸਨੜਂ ਲੱਗੇ ਰੰਗ
ਤੇ ਅੱਜ ਚੌਧਵੀਂ ਚੰਨ ਦੀ ਰਾਤ
ਅੱਜ ਚੌਧਵੀਂ ਚਿੰਨ ਜਿਵੇਂ ਯਾਰ
ਕਦੇ ਜੋਬਨ ਰੁੱਤ ਦਿਸੀਇ ਸੀ
ਮੈਂ ਪਾਗਲ ਸਾਰੀਇਂ ਸੰਗ
ਫ਼ਿਰ ਭੁੱਲ ਭੁਲੇਖੇ ਬਾਤ
ਕਦੇ ਚੋਧਵੀ ਚੰਨ ਦੀ ਰਾਤ
ਹੋਏ ਮਾਸ ਦੀ ਭਰ ਬਰਸਾਤ
ਜੀਧਾ ਜੋਬਨ ਚਿੱਟਾ ਰੰਗ
ਇਸੀ ਵੱਧ ਵੱਧ ਭਰੀਏ ਵਾਤ
ਚੰਨ ਚੜ੍ਹੇ ਤੇ ਹਨੜਂ ਦੀ ਵਾਰ
ਇਸੀ ਅੰਤ ਹਲਕੇ ਹੋ ਜਾਨੜਾਂ
ਬੱਸ ਜਤਨੜੀਂ ਇਸੀ ਇਹ ਜੰਗ
ਇਸੀ ਖੋ ਖੋ ਖਾਨੜੀਂ ਹਾਥ
ਇਕ ਪੂਰੇ ਚੰਨ ਦੀ ਰਾਤ
ਮੈਂ ਪਾਗਲ ਹੋ ਇੰਜ ਨਚੀਇ
ਲੀਯਾ ਗਿਰ ਹਜਾਂ ਪਾਲ਼ ਕਰੰਗ
ਮੈਂ ਮੁਰਦਿਆਂ ਵਿਚ ਅੱਧ ਜ਼ਾਤ
ਪਰ ਚੌਧਵੀਂ ਚੰਨ ਰਾਤ
ਗਿੱਧਾਂ ਦੀ ਜਿਣਸ ਨਾ ਕੁ
ਇਸੀ ਹੋਏ ਜਿਸਦੇ ਸੰਗ
ਬੱਸ ਔਹੋਈ ਸਾਡੀ ਜ਼ਾਤ
