ਹੀਰ ਆਖਦੀ ਰਾਂਝਿਆ ਕਹਿਰ ਹੋਇਆ
ਇਥੋਂ ਉਠ ਕੇ ਚੱਲ ਜੇ ਚੱਲਣਾ ਈ
ਦੋਵੇਂ ਉੱਠ ਕੇ ਲੱਮੜੇ ਰਾਹ ਪੋਈਏ
ਕੋਈ ਅਸਾਂ ਨੇ ਦੇਸ ਨਾ ਮਿਲਣਾ ਈ
ਜਦੋਂ ਝਗੜੇ ਵੜੀ ਮੈਂ ਖੇੜਿਆਂ ਦੇ
ਕਿਸੇ ਅਸਾਂ ਨੂੰ ਮੋੜ ਨਾ ਘੱਲਣਾ ਈ
ਮਾਂ ਬਾਪ ਨੇ ਜਦੋਂ ਵਿਆਹ ਟੋਰੀ
ਕੋਈ ਅਸਾਂ ਦਾ ਵੱਸ ਨਾ ਚੱਲਣਾ ਈ
ਅਸੀਂ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਆਨ ਮੈਦਾਨ ਰੁਦੱਹੇ
ਬੁਰਾ ਸੂਰਮੇ ਨੂੰ ਰਣੋਂ ਹਿੱਲਣਾ ਈ
ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਜੇ ਇਸ਼ਕ ਫ਼ਰਾਕ ਛਿੱਟੇ
ਇਹ ਕਟਕ ਫੇਰ ਆਖ ਕਿਸ ਝੱਲਣਾ ਈ