ਆਇ ਆਇ ਮੁਹਾਣੀਆਂ ਜਦੋਂ ਕੀਤੀ
ਚੌਹੀਂ ਵੱਲੀਂ ਜਾਂ ਪਲਮ ਕੇ ਆਇ ਗਏ
ਸੱਚੋ ਸੱਚ ਜਾਂ ਫਾਟ ਤੇ ਝਵੀਂ ਵੈਰੀ
ਜੋਗੀ ਹੋਰੀ ਭੀ ਜੀਵ ਚੁਰਾ-ਏ-ਗਏ
ਵੇਖੋ ਫ਼ਕ਼ਰ ਅੱਲਾ ਦੇ ਮਾਰ ਜੱਟੀ
ਇਸ ਜੱਟ ਨੂੰ ਵਾਅਦਾ ਪਾਅ ਗਏ
ਜਦੋਂ ਮਾਰ ਚੋਤਰਫ਼ ਤਿਆਰ ਹੋਈ
ਓਥੋਂ ਅਪਣਾ ਆਪ ਖਿਸਕ-ਏ-ਗਏ
ਇੱਕ ਫਾਟ ਕੱਢੀ ਸਭੇ ਸਮਝ ਗਈਆਂ
ਰੰਨਾਂ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਨੂੰ ਰਾਹ ਪਾਅ ਗਏ
ਜਦੋਂ ਖ਼ਸਮ ਮਿਲੇ ਪਿੱਛੋਂ ਵਾਹਰਾਂ ਦੇ
ਤਦੋਂ ਧਾੜਵੀ ਖਰੇ ਉਠਾ-ਏ-ਗਏ
ਹੱਥ ਲਾਈ ਕੇ ਬਰਕਤਿ ਜਵਾਨ ਪੂਰੇ
ਕਰਾਮਾਤ ਜ਼ਾਹਰ ਦਖਲ-ਏ-ਗਏ
ਵਾਰਿਸ ਸ਼ਾਹ ਮੀਆਂ ਪੁੱਟੇ ਬਾਜ਼ ਛਿੱਟੇ
ਜਾਣ ਰੱਖ ਕੇ ਚੋਟ ਚਲਾ-ਏ-ਗਏ
