ਤੇਰੇ ਸਿਆਹ ਤਤ੍ਵ ਲੜੇ ਕਜਲੇ ਦੇ
ਠੋਡੀ ਉਤੇ ਗੱਲ੍ਹਾਂ ਉਤੋਂ ਗੁੰਮ ਗਏ
ਤੇਰੇ ਫੁੱਲ ਗੁਲਾਬ ਦੇ ਲਾਅਲ ਹੋਏ
ਕਿਸੇ ਘੇਰ ਕੇ ਰਾਹ ਵਿਚ ਚੁੰਮ ਲਏ
ਤੇਰੇ ਖੋਹ ਨੱਚੇ ਇਹ ਸ਼ੁਕਰ ਪਾਰੀਆਂ ਦੇ
ਹੱਥ ਮਾਰ ਕੇ ਭੁੱਖਿਆਂ ਲਿਮ ਲਏ
ਧਾੜਾ ਮਾਰ ਕੇ ਧਾੜਵੀ ਮੇਵਿਆਂ ਦੇ
ਰੁਲੇ ਝਾੜ ਬੂਟੇ ਕਿਤੇ ਗੁੰਮ ਗਏ
ਬੜੇ ਵਣਜ ਹੋਏ ਅੱਜ ਵਹੁਟੀਆਂ ਦੇ
ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਵੰਜਾ ਰੜੇ ਘੁੰਮ ਗਏ
