ਜਿਵੇਂ ਕੇਸਰ ਕੀ ਰੇ ਬਾਸ਼ਨਾ ਤੇਰੇ ਮ ੜ੍ਹਕੇ ਦੀ ਖ਼ੁਸ਼ਬੂ ਤੂੰ ਘਰ ਘਰ ਵੰਡੀਂ ਚਾਨਣਾ ਤੂੰ ਕਿਸਤ ਅਰੇ ਦੀ ਲੌ ਤੈਨੂੰ ਵੇਲ਼ਾ ਰੋਕ ਕੇ ਆਖਦਾ ਝੱਟ ਮੀ ਰੇ ਨਾਲ਼ ਖਲੋ ਚੰਨ ਐਵੇਂ ਤੇ ਨਈਂ ਚਮਕਦਾ ਤੇਰੇ ਰੂਪ ਉੱਚ ਤਾਰੀ ਲਈ ਤੈਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਤੱਕਿਆ ਤਾਰਿਆਂ ਫ਼ ਰ ਸੂਰਜ ਵਾਰੀ ਲਈ ਸੁਣ ਨੀ ਲੇਖਾਂ ਮਾਰੀਏ ਇਹ ਜੀਵਨ ਜ਼ਹਿਰ ਦੀ ਲਿਪ ਤੂੰ ਸਿਰ ਤੇ ਦੋ ਘੜ ਚਾ ਲਈ ਤੇ ਗਲ ਵਿਚ ਪਾ ਲੈ ਸੱਪ ਹੁਣ ਲੀਕਾਂ ਮਾਰ ਜ਼ਮੀਨ ਤੇ ਹੁਣ ਪੇੜੇ ਬਹਿ ਕੇ ਨੱਪ
