ਚਾਨਣ ਕਰਦੇ ਜਾਈਏ

ਸੜਦੇ ਬਲਦੇ ਸਮੇ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ
ਦੂਰ ਕਿਤੇ ਟੁਰ ਜਾਈਏ
ਜਾਲੇ ਲੱਗੇ ਨਾੜੀਆਂ ਵਿਚ
ਨਵੀਂ ਰੁੱਤੇ ਫੁੱਲ ਖਿੜ ਆਈਏ
ਆਪਣੀ ਹੋਂਦ ਦੇ ਨੰਗੇ ਸਿਰ ਤੋਂ
ਧੁੱਪਾਂ ਮਾਰ ਮੁਕਾਈਏ
ਧਰਤ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪਛਾਣ ਬਣਾਈਏ
ਪਿਆਰ ਭਰਮਦੇ ਲਾਈਏ ਬੂਟੇ
ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਵੰਡ ਦਈਏ ਹਰ ਕੋਟੇ
ਨਵੀਂ ਸਮੇ ਦੇ ਸੁਫ਼ਨੇ ਉਨੇਏ
ਰਲ਼ ਕੇ ਦੁੱਖ ਸੁਣਾਈਏ, ਸੁਣੀਏ
ਅੱਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਅੱਥਰੂ ਚੁਣ ਕੇ
ਨਵੇਂ ਚਿਰਾਗ਼ ਜਲਾਈਏ
ਕਾਲਕ ਧੋ ਦਈਏ ਧਰਤੀ ਦੀ
ਚਾਨਣ ਕਰਦੇ ਜਾਈਏ

See this page in  Roman  or  شاہ مُکھی

ਬੁਸ਼ਰਾ ਨਾਜ਼ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ