ਰੋੜ ਗ਼ਮਾਂ ਦੇ ਅੱਖ ਵਿਚ ਪੈਹਿਨੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ
ਰੋੜ ਗ਼ਮਾਂ ਦੇ ਅੱਖ ਵਿਚ ਪੈਹਿਨੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ
ਜੀਵਨ, ਸੌਖੇ ਥੋੜੀ ਪੈਣੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ
ਆਪੇ ਆਪਣੀ ਨਿੰਦਿਆ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਏ
ਪਾਟੇ ਗਲਮੇ ਆਪ ਹੀ ਸੀਨੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ
ਜ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਕੌੜੇ ਹੁੰਦੇ ਘੱਟ ਵਿਛੋੜੇ ਦੇ
ਪੀ ਨਈਂ ਹੁੰਦੇ ਫ਼ਿਰ ਵੀ ਪੈਣੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ
ਦੁੱਖ ਲਿਫ਼ਾਫ਼ੇ ਦੇ ਵਿਚ ਕਿੰਨੇ ਮਾਵਾਂ ਦੇ
ਪਾਵਣੇ ਪੈਣ ਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਧੀ ਤੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ
ਰਾਹਵਾਂ ਮਿਲ ਕੇ ਬੈਠੇ ਨੇਂ ਹਲਕਾਏ ਹੋਏ
ਲੰਘਦੇ ਵੜਦੇ ਰੋਜ਼ ਕਮੀਨੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ
ਬੁਸ਼ਰਾ ਫੁੱਟ ਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਲਾਂਦਾ ਫਿਰਦਾ ਏ
ਉਹਨੂੰ ਪੁੱਛੋ ਜਿਨੂੰ ਸੀਨੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ