ਉਹਦੀ ਯਾਦ ਚਿ ਅੱਖ ਭਰ ਆਵੇ ਕਿਸੀ ਗੱਲ ਏ ਕਈ ਸੈਰਾਂ ਤੋਂ ਵੱਧ ਏ ਵੱਟੀ ਸੂਤਰ ਦੀ ਕਾਗ਼ਜ਼ ਚੁਗਦੇ ਚੰਨ ਸਿਤਾਰੇ ਚੌਕਾਂ ਤੋਂ ਛੱਜ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਛਾਣਨੇ ਚੀਕੇ ਹੱਦ ਮੁੱਕ ਗਈ ਏ ਜੀ ਪੈਂਦਾ ਏ ਬੰਦਾ ਮੋਇਆ ਸੋਚ ਕੇ ਤੈਨੂੰ ਜੇ ਲਜਪਾਲ ਮੁਹੱਬਤ ਕਰੀਏ ਦਿਲ ਦੇ ਜਾਲ਼ ਉੱਚ ਆ ਸਕਣੀ ਆਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਹੜਤਾਲ਼ ਏ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਹੈਰਤ ਹੈ ਨਾ ਛੱਡ, ਰੋ ਰੋ ਅਰਜ਼ੀ ਕੀਤੀ ਸਾਹ ਸਾਹ ਹਿਜਰ ਹੰਢਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੱਸ ਹੱਸ ਦੋਹਰਾ ਹੋਇਆ ਸ਼ੀਸ਼ਾ
ਚਾਨਣ ਕਰਦੇ ਜਾਈਏ ਰੋੜ ਗ਼ਮਾਂ ਦੇ ਅੱਖ ਵਿਚ ਪੈਹਿਨੇ ਪੈਂਦੇ ਨੇਂ ਵਿਹੜੇ ਦੇ ਵਿਚ ਇਕ ਦਿਨ ਆਇਆ ਸੰਗਦਾ ਸੰਗਦਾ ਇਸ਼ਕ ਹਿਜਰ ਉਫ਼ਕ ਦੇ ਡੁੱਬ ਨਾ ਜਾਏ
