ਲਵਾ ਮਹਿਫ਼ੂਜ਼ ਤੇ ਰੱਬ ਉਲੀਕਿਆ ਸੋਨੇ ਰੰਗੇ ਨਾਵਾਂ

ਲਵਾ ਮਹਿਫ਼ੂਜ਼ ਤੇ ਰੱਬ ਉਲੀਕਿਆ ਸੋਨੇ ਰੰਗੇ ਨਾਵਾਂ
ਬਾਤਿਲ ਕੁਫ਼ਰ ਦੀ ਅੰਨ੍ਹੀ ਧੁੱਪ ਨੂੰ ਮਿਲੀਆਂ ਠੰਢੀਆਂ ਛਾਵਾਂ

ਕੋਰੀ ਚਾਦਰ ਸਭੇ ਅਮਿਤਾਂ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਤੋਂ ਠੇਕੀ
ਸੂਝ ਸੁਹੱਪਣ ਢਿਲਕਾਂ ਦਾ ਤੋਂ ਸੱਚਾ ਐਂ ਸਿਰਨਾਵਾਂ

ਆਖਿਆ ਵਰਕਾ ਬਣ ਨੋਫ਼ਲ ਨੇ ਸੁਣ ਕੇ ਬੋਲ ਰਸੀਲੇ
ਫਿਰ ਮੋਸੀ ਦੇ ਰੱਬ ਸਜਾਈਆਂ ਰੌਸ਼ਨ ਰੌਸ਼ਨ ਰਾਹਵਾਂ

ਫੇਰ ਬਿਲਾਲ ਹਬਸ਼ੀ ਦਾ ਤੇਰੇ ਬੂਹਿਓਂ ਖ਼ੈਰਾਂ ਟੋਲੇ
ਕਰਨ ਉਵੈਸ ਵੀ ਆਖੇ ਤੇਥੋਂ ਸਦਕੇ ਵਾਰੀ ਜਾਵਾਂ

ਲਹੂ ਜਿਗਰ ਦਾ ਹੰਝੂ ਨੈਣੀਂ ਝੜੀਆਂ ਸਾਵਣ ਲਾਈਆਂ
ਹੁਸਨ ਦੇ ਸੀਨੇ ਬਲਦੇ ਭਾਂਬੜ, ਕਰਦੇ ਦੂਰ ਬੁਲਾਵਾਂ