ਮੈਂ ਰੰਗਲਾ ਚਰਖ਼ਾ ਢਾਇਆ

ਮੈਂ ਅਣ ਆਸਾਂ ਥਕਯਯ
ਮੈਂ ਕੱਤ ਕੱਤ ਸੁਫ਼ਨੇ ਹਮਬੀ
ਪੂਰੀ, ਪੋਨਈ
ਨਾ ਅੱਧੀ ਛੱਲੀ
ਮੈਂ ਰੰਗਲਾ ਚਰਖ਼ਾ ਢਾਇਆ,
ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਸਤਾਏ
ਦਿਲ ਡੁੱਬ ਡੁੱਬ ਜਾਏ
ਇਹ ਕੀ ਹੋਇਆ ਮੇਰੇ ਨਾਲ਼
ਡਲ਼੍ਹਕ ਪਈ ਤੇ ਟੁੱਟ ਗਈ ਮਾਬਲ
ਲੇਖ ਇਸੇ ਫੱਟੇ
ਹੁਣ ਪਾਈਆਂ ਵੀ ਤੰਦ ਪੈਂਦੇ ਪੱਠੇ