ਜਦ ਵੀ ਕਲਾ ਹੋਇਆ ਮੈਂ
ਖ਼ੋਰੇ ਕਿੰਨਾ ਰੋਇਆ ਮੈਂ
ਖ਼ੋਰੇ ਕਿਥੋਂ ਟੁਰਿਆ ਸਾਂ
ਕਿੱਥੇ ਆਨ ਖਲੋਇਆ ਮੈਂ
ਵਿਚੋਂ ਲੀਰੋਂ ਲੀਰੋਂ ਹਾਂ
ਉਤੋਂ ਨਵਾਂ ਨਰੋਇਆ ਮੈਂ
ਅੱਖਾਂ ਓਨਾ ਦੱਸਿਆ ਏ
ਜਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਲਕੋਇਆ ਮੈਂ
ਤੇਰਾ ਹਿਜਰ ਗੁਲਾਬ ਜਹਿਆ
ਪਲਕਾਂ ਨਾਲ਼ ਪਰੋਇਆ ਮੈਂ
ਅੱਖਾਂ ਰਾਹੀਂ ਪਿਆਰ ਨਸੀਰ
ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬੋਇਆ ਮੈਂ
