ਆਦਮ ਜੱਗ ਤੇ ਭਾਂਬੜ ਜਾਂਦਾ ਏਏ ਖ਼ਾਲਿਕ ਮਾਲਿਕ ਪਾਣੀ ਪਾਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਾਲਣ ਦੁਨੀਆ ਤਯੇ ਰਹਿਮਤ ਦਾ ਰੱਜ ਮੀਂਹ ਵਰਸਾਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ਨਿਯਤ ਨਾਲ਼ ਮੁਰਾਦਾਂ ਸਭ ਨੂੰ ਲੱਭੀਆਂ ਨੇਂ ਚੋਰਾਂ ਨੂੰ ਰੱਬ ਸਾਧ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ਮੈਂ ਇੱਬਣ ਦਾ ਤਿੰਨ ਮੇਲ਼ਾ, ਮਨ ਵੀ ਮੇਲ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮੇਰੇ ਕੋੜ੍ਹ ਲੁਕਾਈ ਜਾਂਦਾ ਏ ਨਾਸਿਰ ਧਰਤੀ ਭਾਂਵੇਂ ਮਕਤਲ ਬਣ ਗਈ ਏ ਅੱਲ੍ਹਾ ਫੁੱਲਾਂ ਨਾਲ਼ ਸਜਾਈ ਜਾਂਦਾ ਏ
