ਦਿਲ ਸੀਨੇ ਚੋਂ ਡਿੱਗਣ ਨੂੰ ਪਿਆ ਕਰਦਾ ਏ
ਪਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਏ
ਕਿੰਨੇ ਦੁਸ਼ਮਣ ਧੱਕੇ ਖਾਂਦੇ ਫਿਰਦੇ ਨੇਂ
ਤੂੰ ਵੀ ਕਰ ਲੈ ਜੋ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਸਰਦਾ ਏ
ਆਉਣਾ ਜਾਣਾ ਲੱਗਾ ਰਹਿੰਦਾ ਏ ਦਿਲਬਰ ਦਾ
ਦਿਲ ਦਾ ਵੇਹੜਾ ਖ਼ਾਲੀ ਏ ਨਾ ਭਰਦਾ ਏ
ਵੇਲ਼ਾ ਆਵੇਗਾ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਪਛਾਣਗੀ
ਹਾਲੀ ਵੇਖੀ ਜਾਨੀ ਆਂ ਕੀ ਕਰਦਾ ਏ
ਹਮਕ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦੀ ਵਾ ਚੋਂ ਸੜਦੇ ਜਿਸਮਾਂ ਦੀ
ਇਕ ਇਕ ਨਾਅਰਾ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਤਰਦਾ ਏ
