See this page in :
ਭਾਂਵੇਂ ਉਹਦੇ ਸਾਹਵੇਂ ਮੁਕਰ ਜਾਨੀ ਆਂ
ਸੱਚੀ ਗੱਲ ਏ ਮੈਂ ਵੀ ਓਦਰ ਜਾਨੀ ਆਂ
ਮੇਰੀ ਤਾਕਤ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਕੀ ਹੋਵੇ
ਰਸਮਾਂ ਵਿਚ ਈ ਖ਼ਿਲੱਰ ਪੁਲੱਰ ਜਾਨੀ ਆਂ
ਯਾਦ ਵੀ ਮਕਨਾਤੀਸੀ ਹਵਾ ਦਾ ਬੁਲਾ ਏ
ਜਿਧਰੋਂ ਆਵੇ ਉਧਰ ਉਲਰ ਜਾਨੀ ਆਂ
ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਮੈਂ ਸੁਫ਼ਨੇ ਉਣਦੀ ਥੱਕਦੀ ਨਈਂ
ਦਿਨ ਚੜ੍ਹਦਾ ਏ ਤੇ ਖ਼ੋਰੇ ਕਿਧੱਰ ਜਾਨੀ ਆਂ
ਹੌਲੀ ਜਿਹੀ ਓਹ ਮੈਨੂੰ ਤਾਹਿਰਾ ਕਹਿੰਦਾ ਏ
ਉੱਡੀ ਉੱਡੀ ਅੰਬਰਾਂ ਤੀਕਰ ਜਾਨੀ ਆਂ
Reference: Sheesha; Page 14
ਤਾਹਿਰਾ ਸਰਾ ਦੀ ਹੋਰ ਕਵਿਤਾ
- ⟩ ਅਸੀਂ ਕਿੱਥੇ ਖਲੋਤੇ ਆਂ
- ⟩ ਅੱਜਕਲ੍ਹ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਏਂ
- ⟩ ਆਦਮ ਦਿਆ ਪੱਤਰਾ
- ⟩ ਉਹਦਾ ਚੇਤਾ ਨਾਲ਼ ਹੁੰਦਾ ਏ
- ⟩ ਉਹਦੀ ਮੇਰੀ ਰਹਿ ਨਹੀਂ ਆਈ
- ⟩ ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਏਂ ਮੇਰੇ ਤੇ ਇਤਬਾਰ ਨਈਂ
- ⟩ ਕੰਧਾਂ ਕੋਠੇ ਡੋਰੇ ਹੋ ਗਏ ਸੁਣ ਸੁਣ ਰੌਲੇ ਅੱਖਾਂ ਦੇ
- ⟩ ਜਾ ਨੀ ਪਿੱਛਲ ਪੈਰੀਏ ਸਾਹਿਬਾਂ! ਮਾਣ ਵਧਾਇਆ ਈ ਵੀਰਾਂ ਦਾ
- ⟩ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਜੋ ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਏ
- ⟩ ਦਿਲ ਸੀਨੇ ਚੋਂ ਡਿੱਗਣ ਨੂੰ ਪਿਆ ਕਰਦਾ ਏ
- ⟩ ਤਾਹਿਰਾ ਸਰਾ ਦੀ ਸਾਰੀ ਕਵਿਤਾ